Το φαινόμενο των τροπολογιών που κατατίθενται σε νομοσχέδια για να θεσμοθετήσουν ρουσφέτια υπουργών δεν είναι καινούργιο. Έρχεται από πολύ μακριά και φαίνεται ότι θα πάει πολύ μακριά. Τουλάχιστον όσο υπάρχουν πολιτικοί που πολιτεύονται με παλαιοκομματικές μεθόδους και πιστεύουν ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να τρώνε κουτόχορτο!
Με μια διαφορά: Εδώ και μερικά χρόνια έχει θεσπιστεί στον Κανονισμό της
Βουλής, ότι απαγορεύεται ρητώς η κατάθεση οποιασδήποτε τροπολογίας,
εφόσον δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο του νομοσχεδίου.
Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί, δεν μπορεί να κατατίθεται τροπολογία για να επιτρέπεται το …ψάρεμα με καλάμι, στις βάρκες που μεταφέρουν τουρίστες στα μικρά νησιά!
Αν η Βουλή εφάρμοζε κατά γράμμα τον Κανονισμό της, τότε το φαινόμενο αυτό θα είχε εξαλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια.
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν ψηφίζεται μια άσχετη -και σκανδαλώδης κατά κανόνα- τροπολογία στη Βουλή, ένοχος δεν είναι μόνο ο αρμόδιος υπουργός. Συνένοχος είναι ο πρόεδρος της Βουλής που επιτρέπει την συζήτησή της, τα κόμματα που την υπερψηφίζουν, αλλά και οι βουλευτές που κάνουν την …πάπια, ακόμη και στις τροπολογίες που διαφωνούν.
Ας πάψει λοιπόν να κατηγορεί ο ένας τον άλλον, όταν γίνεται θόρυβος για μια τροπολογία στη Βουλή, παριστάνοντας όλοι τους ανήξερους.
Οταν κατατίθεται μια τροπολογία στη Βουλή και η κυβέρνηση γνωρίζει και η αντιπολίτευση γνωρίζει και τα κόμματα γνωρίζουν και οι υπηρεσίες της Βουλής γνωρίζουν.
Άλλα έχει επικρατήσει η άποψη να μην αντιδρά κανείς όταν κάποιος βολεύεται. Για να μην αντιδράσει κανείς, όταν θα έλθει η ώρα να βολευτούν κι εκείνοι.
Είναι ένα φαινόμενο ντροπής για το οποίο εδώ και χρόνια δεν ντρέπεται κανένας. Ή παριστάνουν όλοι ότι ντρέπονται όταν αποκαλυφθεί ένα σκάνδαλο. Μέχρι αυτό να ξεχαστεί και να ξανακλείσουν το μάτι οι βουλευτές στους υπουργούς και να ξαναρχίσει η «φάμπρικα»…
Για παράδειγμα, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί, δεν μπορεί να κατατίθεται τροπολογία για να επιτρέπεται το …ψάρεμα με καλάμι, στις βάρκες που μεταφέρουν τουρίστες στα μικρά νησιά!
Αν η Βουλή εφάρμοζε κατά γράμμα τον Κανονισμό της, τότε το φαινόμενο αυτό θα είχε εξαλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια.
Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν ψηφίζεται μια άσχετη -και σκανδαλώδης κατά κανόνα- τροπολογία στη Βουλή, ένοχος δεν είναι μόνο ο αρμόδιος υπουργός. Συνένοχος είναι ο πρόεδρος της Βουλής που επιτρέπει την συζήτησή της, τα κόμματα που την υπερψηφίζουν, αλλά και οι βουλευτές που κάνουν την …πάπια, ακόμη και στις τροπολογίες που διαφωνούν.
Ας πάψει λοιπόν να κατηγορεί ο ένας τον άλλον, όταν γίνεται θόρυβος για μια τροπολογία στη Βουλή, παριστάνοντας όλοι τους ανήξερους.
Οταν κατατίθεται μια τροπολογία στη Βουλή και η κυβέρνηση γνωρίζει και η αντιπολίτευση γνωρίζει και τα κόμματα γνωρίζουν και οι υπηρεσίες της Βουλής γνωρίζουν.
Άλλα έχει επικρατήσει η άποψη να μην αντιδρά κανείς όταν κάποιος βολεύεται. Για να μην αντιδράσει κανείς, όταν θα έλθει η ώρα να βολευτούν κι εκείνοι.
Είναι ένα φαινόμενο ντροπής για το οποίο εδώ και χρόνια δεν ντρέπεται κανένας. Ή παριστάνουν όλοι ότι ντρέπονται όταν αποκαλυφθεί ένα σκάνδαλο. Μέχρι αυτό να ξεχαστεί και να ξανακλείσουν το μάτι οι βουλευτές στους υπουργούς και να ξαναρχίσει η «φάμπρικα»…
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire