Οι έλληνες πολιτικοί φρόντιζαν και φροντίζουν, πάντοτε, για την πάρτη τους

Βαλκάνιοι...

Του Λευτέρη Π. Παπαδόπουλου

Κάνουμε ότι κοιτάζουμε προς την Ευρώπη και παίρνουμε και μαθήματα όποτε χρειαστεί, αλλά στην πραγματικότητα παραμένουμε Βαλκάνιοι, με μαύρο, αγριωπό βλέμμα και με το ζωνάρι μας λυμένο, συνεχώς, για καβγά! Φαλλοκράτες, «ξύπνιοι», «μάγκες», λέμε μονίμως ψέματα, ευλογάμε αυτάρεσκα τα γένια μας, ψηφίζουμε συχνά τους πιο άσχετους για το Κοινοβούλιο και την τοπική αυτοδιοίκηση και, βέβαια, θέλουμε να ζούμε «αρχοντικά», με δανεικά λεφτά, από τους ξένους!

Βγήκε ο Φρανσουά Ολάντ στη Γαλλία. Πρόεδρος. Τι είναι ο Ολάντ; Ενας κανονικός άνθρωπος. Χωρίς «κουνήματα», χωρίς «υφάκι», χωρίς «φρουφρού κι αρώματα». Και στην κυβέρνηση που συγκρότησε αυτός ο κανονικός άνθρωπος δεν έδωσε προβάδισμα στους άντρες. Ούτε στις γυναίκες. Διάλεξε τους καταλληλότερους κατά την άποψή του, και από τα δύο φύλα. Οσοι άντρες υπουργοί τόσες και γυναίκες! Αυτό δεν θυμάμαι να έχει ξαναγίνει. Και με ενθουσιάζει.

Με ενθουσιάζει, επίσης, το γεγονός ότι ο νέος γάλλος υπουργός των Οικονομικών στις πρώτες δηλώσεις του είπε ότι θα κόψει κατά 30% τους μισθούς όλων των υπουργών! Εχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο στην... υπερήφανη Ελλάδα; Οι έλληνες πολιτικοί φρόντιζαν και φροντίζουν, πάντοτε, για την πάρτη τους. Επιδόματα, αυτοκίνητα, αστυνομικοί, σύμβουλοι, ταξίδια, «απυρόβλητο». Και μερικά από αυτά τα προνόμια, με τη μεγάλη σφραγίδα του Συντάγματος! Για να μην είναι εύκολο να γίνουν αλλαγές.

Μου άρεσε και ο υπηρεσιακός Πρωθυπουργός. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Πικραμμένος. Λιγόλογος και ουσιαστικός. Κι αυτός ζήτησε οικονομίες. Και όχι πολλά πολλά με τηλεοράσεις. Νομίζω ότι, επίσης, είναι ένας κανονικός άνθρωπος.

Εβλεπα προχθές σ' ένα γκάλοπ ότι οι Ελληνες, σε ποσοστό 70%, δεν θέλουν εκλογές. Μα οι εκλογές αποφασίστηκαν και θα γίνουν στις 17 Ιουνίου. Πώς οδηγηθήκαμε σ' αυτές; Οι πολιτικοί αρχηγοί ρίχνουν το μπαλάκι της ευθύνης ο ένας στον άλλον. Και όλοι μαζί στον Τσίπρα! Αλλά, όπως διαβάζω στα πρακτικά των συζητήσεων, δεν φταίει μόνον ο Τσίπρας. Ολοι φταίνε. Αλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Μην παίζουμε, τώρα, την κολοκυθιά. Η μόνη που δεν φταίει είναι η Αλέκα Παπαρήγα. Δεν λέει πολλά. Δεν ψάχνει λέξεις για να διανθίσει τον λόγο της. Μιλάει, όμως, καθαρά και ξάστερα. Και καταλαβαίνει ο καθένας, από τον ανειδίκευτο εργάτη ίσαμε τον διανοούμενο, τι ακριβώς θέλει να πει.

Κουβέντιαζα, χθες, με ένα σημαίνον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που πια δεν ανακατεύεται στην πολιτική. Μου είπε κάτι σε σχέση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν έχω σταματήσει να το σκέφτομαι: «Ο Τσίπρας έχει μια ευλυγισία, είναι νέος και έκανε μια δήλωση που την βρίσκω εξαιρετική. Οτι ο φόβος δεν πρόκειται να νικήσει την ελπίδα! Ενώ ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος δεν έχουν ακόμη "μεταβολίσει" το σοκ από την εκλογική ήττα τους! Γι' αυτό και δεν τρέχουν, ασταμάτητα, για τις αναγκαίες για τα κόμματά τους ανατροπές...».