Στήριξη στο κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών, κόντρα στο κατεστημένο των ΜΜΕ και τις κομματικές νομενκλατούρες

Αμηχανία και φόβος

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ pantelak@ enet.gr

Είναι φανερό πως το πολιτικό σύστημα και τα μέσα ενημέρωσης δείχνουν μια πρωτοφανή αμηχανία απέναντι στο φαινόμενο των «αγανακτισμένων» πολιτών. Λογική αντίδραση.

Ηταν πρωτοφανής ο χαρακτήρας των συγκεντρώσεων, οι οποίες οργανώθηκαν με μεγάλη ταχύτητα από μη οργανωμένους σε κάποιο φορέα ανθρώπους, αλλά και αποτελούνται από ένα πολυσύνθετο κομμάτι της κοινωνίας. Το μόνο ίσως που ενώνει όσους μαζεύονται στις πλατείες είναι η οργή. Οργή για τη δραματική μείωση του επιπέδου διαβίωσης, τη διογκούμενη φτώχεια, την εντεινόμενη ανεργία και κυρίως την παντελή έλλειψη προοπτικής.

Ωστόσο, τους χωρίζουν πολλά. Μπορεί να βάλλονται οικονομικά όλοι, αλλά θεαματικά διαφορετικό το αίτημα, για παράδειγμα, του νέου που βλέπει τ' όνειρό του να σταματάει πριν καν ταξιδέψει και διαφορετικό των «αγανακτισμένων αξιωματικών» που, απ' ό,τι διαβάσαμε, έβγαλαν ανακοίνωση συμπαράστασης. Ωστόσο, ασφαλή συμπεράσματα γι' αυτές τις κινητοποιήσεις θα βγουν σίγουρα από το χρόνο και την εξέλιξή τους.
Εκείνο που με βεβαιότητα μπορούμε σήμερα να σημειώσουμε είναι η αμηχανία, ο φόβος και η αγωνία, είτε των μέσων ενημέρωσης είτε των κομματικών φορέων απέναντι στο φαινόμενο. Τα πρώτα αρνούνται να δεχτούν ότι αποτελούν μέρος της στόχευσης των αγανακτισμένων. Και, παρ' ότι στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν παράλληλη πορεία με το κομματικό σύστημα, ρίχνουν τις μοναδικές ευθύνες στο τελευταίο.
Οσο για το ίδιο το σύστημα, δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Αρκούν οι δηλώσεις εκπροσώπων του, που είτε προσπαθούν ν' αγκαλιάσουν-καπελώσουν τους διαδηλωτές είτε να τους απαξιώσουν. Και τα δύο, εξίσου επικίνδυνα. Και ενδεικτικά αδυναμίας...