Μικροί πολιτικοί,βυθίζουν την χώρα

Κακότεχνη παράσταση

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Η σημερινή δραματική επιδείνωση οφείλεται στην αποτυχία του Μνημονίου. Είτε γιατί η συνταγή του ήταν ολέθρια είτε διότι -όπως λέει η Ενωση- δεν εφαρμόστηκε. Δεδομένο είναι ότι η χώρα βυθίστηκε στο χάος, και βρίσκεται κάθε μέρα κρεμασμένη στις πλατείες της υφηλίου ως παράδειγμα προς αποφυγήν...

 
Ομως ακόμη κι αν είχαν αρχίσει οι ιδιωτικοποιήσεις, όπως εντέλλεται το Μνημόνιο, σχεδόν τίποτε δεν θα ήταν διαφορετικό. Διότι η συνταγή ήταν και δυναστική και βλακώδης. Οσα εμπεριείχε -για περικοπές, νέους φόρους κ.λπ.- είναι η ρίζα του κακού για τη μείωση των εσόδων και την ένταση της ύφεσης. Αν προστεθούν οι ασφυκτικοί χρόνοι αποπληρωμής και το τοκογλυφικό επιτόκιο (συνοδευτικά του δανείου που πήρε η Ελλάδα), καθώς και η ανικανότης της κυβέρνησης στα φορολογικά, έχουμε πλήρη την εικόνα -και τους λόγους- της αποτυχίας... Δεδομένο δεύτερο: η Ενωση και το ΔΝΤ είδαν ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί νέο δάνειο. Κατάλαβαν και οι ίδιοι ότι τα περί εξόδου της χώρας στις αγορές το 2011, είναι ανοησίες.
Για να δοθεί όμως το δάνειο -και πριν από αυτό η 5η δόση- έπρεπε να συμβούν δύο τινά: πρώτον να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών, η οποία αντιδρούσε εκπαιδευμένη από τον αναίσχυντο λαϊκισμό της Μέρκελ και των υπολοίπων, περί ακαμάτηδων που ζουν με τα δανεικά των άλλων. Αρχισαν λοιπόν να πιέζουν, να κραυγάζουν και να προβάλλουν τους θηριώδεις όρους: νέα σκληρά μέτρα και σαρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, γεγονός που λειτουργεί καταπραϋντικά στην κοινή γνώμη των χωρών τους εν όψει νέου δανείου. Το δεύτερο που έπρεπε να συμβεί ήταν να τρομοκρατηθεί η ελληνική κοινωνία και να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα τους σκληρούς αυτούς όρους, τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση. Και πήρε μπρος η μηχανή: ξεχάστηκαν εν μιά νυκτί οι υμνωδίες για την... καλή πορεία της Ελλάδος και άρχισαν να βγαίνουν στον αφρό τα σενάρια για αναδιάρθρωση, νέο δανεισμό, χρεωκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη. Πλήθος οι δηλώσεις, σωρηδόν οι δραματικές χειρονομίες, βέβαιο το αποτέλεσμα: ένας τρομώδης εκβιασμός... Ταιριάζει ένας βαρύς χαρακτηρισμός για όλα αυτά, αλλά ας είναι καλά οι δρόμοι και οι πλατείες. Συντόμως θα τον απευθύνουν. Μαζί με πέτρες, αναθέματα και οργή...