Ξεβράκωτοι στα αγγούρια

Δημήτρης Δανίκας 

Αθήνα

Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Αυτό το νόημα των δηλώσεων της Μαρίας Δαμανάκη. Ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Εκ του αποτελέσματος των τελευταίων εξήντα ετών τα εφιαλτικά συμπεράσματα. Γιατί εγκληματική πολιτική τα δάνεια που έστειλαν την χώρα στην καταστροφή. Γιατί εγκληματική πολιτική η κατακλυσμιαία πελατειακή σχέση η πολιτική. Γιατί εγκληματική πολιτική το φούσκωμα του Δημόσιου τομέα προκειμένου τα δύο μεγάλα κόμματα να εξασφαλίζουν την κυβερνητική εναλλαγή. Γιατί εγκληματική πολιτική η κατάρρευση της βιοτεχνίας και μεγάλου μέρους της βιομηχανίας με αποτέλεσμα την συνακόλουθη αποτελμάτωση της ντόπιας παραγωγής. Γιατί εγκληματική πολιτική οι παχουλές επιδοτήσεις στην αγροτική παραγωγή. Γιατί καταστροφική πολιτική να προμηθεύεται ο έλληνας ντομάτες Ισπανίας και πατάτες Ολλανδίας. Γιατί εγκληματική πολιτική η ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων από μια χώρα που διαρκώς μαϊμουδίζει πως τάχα μου ανήκει στον στενό κύκλο της Ευρωπαϊκής ελίτ. Γιατί εγκληματική πολιτική η πρωτοφανής περιφρόνηση της αξιοκρατίας σε κάθε μικρό ή μεγάλο τομέα της δημόσιας, επαγγελματικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Γιατί εγκληματική πολιτική η εγκατάλειψη των ταμείων στο έλεος του μαύρου χρήματος της και της φοροδιαφυγής. Κοντολογίς το μεγάλο έγκλημα διαπράχθηκε όταν η χώρα, μετά Βαΐων και κλάδων, μπήκε στην ευρωζώνη κορδωμένη σαν γύφτικο σκεπάρνι. Μια επιλογή που τότε θεωρήθηκε, αναγνωρίστηκε και χαρακτηρίστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ως η μεγαλύτερη κατάκτηση της χώρας, ισοδύναμη με τα εθνικά επιτεύγματα του Ελευθέριου Βενιζέλου. Στην πραγματικότητα, μετά από τα αλλεπάλληλα εγκλήματα των δύο κυβερνητικών κομμάτων και βιώνοντας την στέρηση, τον πόνο και τον καθημερινό τρόμο από την σημερινή Ελλάδα που μοιάζει με θρίλερ τρόμου, αποδείχτηκε το εξής: Που πας μωρέ Καραμήτρο ξυπόλητος στ' αγκάθια του Βερολίνου και ξεβράκωτος στα αγγούρια Βρυξελών; Εσύ, εγώ, όλοι εμείς οι ιθαγενείς, αιωνίως τουρίστες της πραγματικής ζωής!