ΤΡΙΑΝΤΑ επτά χρόνια μετά την τραγωδία, τίποτε δεν έχει διαφοροποιηθεί, δεν έχει αλλάξει. Τον Αύγουστο του 1974 οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις προέλασαν και κατέλαβαν μεγάλο τμήμα της χώρας μας, εφαρμόζοντας τη δεύτερη φάση της εισβολής, που άρχισε την 20ή Ιουλίου. Η Κύπρος, προδομένη από τη χούντα και τους ντόπιους συνεργάτες της, της ΕΟΚΑ Β, αντιμετώπισε ένα ισχυρό πολεμικό μηχανισμό, ο οποίος σκοτώνοντας και λεηλατώντας εφάρμοσε ένα σχέδιο που είχε τις ευλογίες και τρίτων χωρών. Η Αμμόχωστος, η Μόρφου, η Κυθρέα, έπεσαν στα χέρια του εχθρού, μετά την Κερύνεια, τον Καραβά την Λάπηθο.
Η Τουρκία,με βάση ένα ευρύτερο σχέδιο, άρχισε να μεταφέρει πληθυσμό στην κατεχόμενη περιοχή, να αλλοιώνει τον δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού. Η Άγκυρα και οι εγκάθετοί της στο νησί υιοθέτησαν μια τακτική ροκανίζοντας το χρόνο. Συμμετείχαν σε διάφορες διαδικασίες συνομιλιών, χωρίς να κάνουν ούτε ένα βήμα προς την κατεύθυνση της λύσης. Σκοπίμως. Γιατί ο στόχος ήταν η εδραίωση των κατοχικών δεδομένων.
Δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια δυνατότητα ή ευκαιρία για λύση. Κι αυτό οφείλεται πρωτίστως στη στάση των Τούρκων αλλά και των εκάστοτε εν δυνάμει μεσολαβητών.
Τριάντα επτά χρόνια μετά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, το Κυπριακό παραμένει άλυτο. Η Τουρκία με την ανοχή και τη στήριξη τρίτων κρατά αποστάσεις από το Κυπριακό. Το Κυπριακό λένε όλοι «είναι δικοινοτικό πρόβλημα». Και η εισβολή; Η κατοχή; Κανένας δεν έχει απάντηση επί τούτου. Ή καλύτερα δεν θέλουν να απαντήσουν, γιατί καλύπτουν την κατοχική Τουρκία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία,παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, παραμένει μια κρατική οντότητα διεθνώς αναγνωρισμένη. Επέζησε επιθέσεων και στάθηκε όρθια από τις πολλές τρικλοποδιές. Κατάφερε και εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θεωρείτο εν πολλοίς κάποτε ένα άπιαστο όνειρο. Σήμερα, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αποκτήσει πλεονεκτήματα και έχει στα χέρια της σημαντικά εργαλεία. Εργαλεία για την προστασία και την ασφάλειά της, αλλά και για την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Μπορεί να δυσκολέψει την Άγκυρα, να της δημιουργεί προβλήματα. Αυτό είναι σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση της κατοχικής δύναμης. Με τέτοια όπλα μπορεί να αναγκασθεί η Τουρκία να συνεργασθεί για λύση. Θέλουμε λύση, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να παραδοθούμε στους σχεδιασμούς της Τουρκίας.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 15/08/2011
Δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια δυνατότητα ή ευκαιρία για λύση. Κι αυτό οφείλεται πρωτίστως στη στάση των Τούρκων αλλά και των εκάστοτε εν δυνάμει μεσολαβητών.
Τριάντα επτά χρόνια μετά τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, το Κυπριακό παραμένει άλυτο. Η Τουρκία με την ανοχή και τη στήριξη τρίτων κρατά αποστάσεις από το Κυπριακό. Το Κυπριακό λένε όλοι «είναι δικοινοτικό πρόβλημα». Και η εισβολή; Η κατοχή; Κανένας δεν έχει απάντηση επί τούτου. Ή καλύτερα δεν θέλουν να απαντήσουν, γιατί καλύπτουν την κατοχική Τουρκία.
Η Κυπριακή Δημοκρατία,παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα, παραμένει μια κρατική οντότητα διεθνώς αναγνωρισμένη. Επέζησε επιθέσεων και στάθηκε όρθια από τις πολλές τρικλοποδιές. Κατάφερε και εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που θεωρείτο εν πολλοίς κάποτε ένα άπιαστο όνειρο. Σήμερα, ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αποκτήσει πλεονεκτήματα και έχει στα χέρια της σημαντικά εργαλεία. Εργαλεία για την προστασία και την ασφάλειά της, αλλά και για την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Μπορεί να δυσκολέψει την Άγκυρα, να της δημιουργεί προβλήματα. Αυτό είναι σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση της κατοχικής δύναμης. Με τέτοια όπλα μπορεί να αναγκασθεί η Τουρκία να συνεργασθεί για λύση. Θέλουμε λύση, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να παραδοθούμε στους σχεδιασμούς της Τουρκίας.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 15/08/2011
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire