Παραλογισμοί στην Κύπρο

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Προς Αυτοευκλεϊζομένους

Του Γ. Σέρτη

ΑΣ παρακολουθήσουμε –υποχρεωτικά– τον (παρα)λογισμό:
—Γιατί ν’ αποδεχτούμε το πόρισμα ενός ανθρώπου, που –κατά τον εσμό των Άπρακτων και των Πραξούλων– ελαύνεται από… ιδιοτελείς φιλοδοξίες;
Αλλά:
Ο Πόλης Πολυβίου δεν κατέληξε σ’ ένα πόρισμα, επειδή κάποια μέρα έτσι τού… κάπνισε–αυτόβουλα και αυθαίρετα.
Για όσους –Άπρακτους και Πραξούλες – ζαλισμένους από τα χαστούκια σε ανερυθρίαστες παρειές της περασμένης Δευτέρας εμέσσουν ακατάσχετες βλακείες για να διασφαλίσουν τις καρέκλες που τούς παραχωρήθηκαν αντιπαροχικά, ανάγκη υπενθύμισης:
Στη λαϊκή κατακραυγή που ακολούθησε την τραγωδία της 11ης Ιουλίου, με δακτυλοδειχτούμενους –πανταχόθεν– τους ενόχους, με καθολική απαίτηση τον άμεσο διορισμό Ερευνητικής Επιτροπής για το έγκλημα, με την άρνηση του Προέδρου ν’ αναλάβει τις ευθύνες του –έστω με την έκφραση μιας απλής «συγγνώμης»– ύστερα από μια ένοχη σιωπή και τις παραιτήσεις δύο Υπουργών, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την προσωπική επιλογή του Προέδρου Χριστόφια να συσταθεί «Ερευνητική Μονομελής Επιτροπή» υπό τον Πόλη Πολυβίου, ο οποίος απαίτησε σαφείς εντολές πριν την ανάληψη ενός τέτοιου επίμοχθου έργου.
Όντως –παρά τις αντιρρήσεις που υπήρξαν: «γιατί να είναι Μονομελής η Επιτροπή;»– ο Πρόεδρος δεσμεύτηκε ότι η Έρευνα θα πρέπει να αποδώσει ευθύνες εκεί όπου ανήκουν, και στο ανώτατο επίπεδο συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου!
Και όταν –ύστερα από μια ανοικτή διαδικασία που κράτησε εβδομάδες– το Πόρισμα κατέληξε ότι «η κύρια ευθύνη –όχι μόνο θεσμική, αλλά και πολιτική και προσωπική– ανήκει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», αντί της –υποσχεθείσας– ανάληψης της ευθύνης του, ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το περιβάλλον του… απορρίπτουν το Πόρισμα, και οι –προκλητικά και ακατανόητα– διορισμένες Πραξούλες αποδίδουν… ιδιοτελή κίνητρα στον Πόλη Πολυβίου!
(Εμβόλιμες σκηνές οπερέτας στην ανείπωτη τραγωδία μας!…)