Στη χώρα των θαυμάτων...

ΕΦΗΜΕΡΑ

Θαυμαστής του Βασίλη ή του Χριστόφια;

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

ΠΡΩΤΟ τραπέζι πίστα στη «συναυλία της ενότητας», δίπλα από τον γενικό γραμματέα της ΠΕΟ ο αστυνομικός διευθυντής Λευκωσίας Κύπρος Μιχαηλίδης. Ο οποίος μπορεί να είναι θαυμαστής του Θάνου Μικρούτσικου ή του Κούλλη Θεοδώρου και να μην ήθελε να χάσει τη συναυλία. Πράγμα το οποίο είναι κατανοητό και σεβαστό. Ωστόσο, δεν πήγε εκεί ως ιδιώτης με πολιτική ενδυμασία, αλλά με την αστυνομική του στολή. Ίσως και να θεωρείτο πως ήταν καθήκον εκείνη την ώρα και να πληρωθεί τις ώρες που χειροκροτούσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Όταν ένας αστυνομικός όμως, και δη ανώτερος αξιωματικός, είναι καθήκον, τον φανταζόμαστε να είναι κάπου στα μετόπισθεν και να συντονίζει μια επιχείρηση. Την επιχείρηση, ας πούμε, αναχαίτισης των δόλιων σχεδίων των νοσταλγών της πολιτικής αστάθειας στον τόπο. Ο κύριος Μιχαηλίδης όμως, στη θέση που βρισκόταν, πρώτη πρώτη σειρά, δεν έδειχνε να συντονίζει οτιδήποτε κι ούτε απειλήθηκε η δημοκρατία ούτε καν η ησυχία της νύχτας.
Ήτανε επίτιμος καλεσμένος; Απ’ ό,τι γνωρίζουμε δεν υπήρχαν καλεσμένοι και ακάλεστοι.
Όποιος ήθελε να τραγουδήσει για την ενότητα, το αέριο και την επιτυχία της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούσε να πάει. Και πήγαν πολλοί απ’ ό,τι διαπιστώσαμε, οπόταν όλα θα πάνε καλά και ο πρόεδρος Χριστόφιας μπορεί επιτέλους να νιώσει ότι ακόμα τον αγαπούν και στην Κύπρο, δεν χρειάζεται να ξενιτεύεται για να βρεθεί με τους απόδημους να τον κάνουν να νιώσει καλά.
Για να επανέλθουμε όμως στον αστυνομικό διευθυντή και να μην είμαστε άδικοι, μπορεί να δούλευε μέχρι αργά και δεν πρόλαβε να πάει σπίτι του να αλλάξει ρούχα. Πήγε λοιπόν με τα υπηρεσιακά του ρούχα κι έτσι δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος. Κι οι διοργανωτές, της Κίνησης Πολιτισμού, τιμής ένεκεν ως αστυνομικός διευθυντής που είναι, του παραχώρησαν μια θέση στην πρώτη σειρά. Κατά τα άλλα πιστεύει στην ενότητα και θα συνεχίσει να εργάζεται αμερόληπτα για το συμφέρον όλων των πολιτών.