ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Δεν είναι ν' απορείς που ο Αρης Βελουχιώτης δικαιώνεται πολιτικά από το ΚΚΕ αλλά δεν αποκαθίσταται κομματικά. Αν η Αριστερά, και δη η ανελαστική, η Αριστερά των αρχών που γίνονται αυτεπίστροφον, δεν είχε παρωπίδες και κλειστούς πόρους στο δέρμα της, δεν θα έκανε πάρτι ο καπιταλισμός παγκοσμίως (...Ο Αρης είχε δίκιο για τη Βάρκιζα, λέει τώρα το ΚΚΕ. Αλλά δεν αποκαθίσταται κομματικά διότι παραβίασε την κομματική πειθαρχία! Και η αποθέωση του πολιτικού παραλογισμού: «Στη λαϊκή συνείδηση ο Αρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας»... Αλλά μπροστά στον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό», ποιος νοιάζεται για τη «λαϊκή συνείδηση»)
Δεν είναι ν' απορείς που ο Αρης Βελουχιώτης δικαιώνεται πολιτικά από το ΚΚΕ αλλά δεν αποκαθίσταται κομματικά. Αν η Αριστερά, και δη η ανελαστική, η Αριστερά των αρχών που γίνονται αυτεπίστροφον, δεν είχε παρωπίδες και κλειστούς πόρους στο δέρμα της, δεν θα έκανε πάρτι ο καπιταλισμός παγκοσμίως (...Ο Αρης είχε δίκιο για τη Βάρκιζα, λέει τώρα το ΚΚΕ. Αλλά δεν αποκαθίσταται κομματικά διότι παραβίασε την κομματική πειθαρχία! Και η αποθέωση του πολιτικού παραλογισμού: «Στη λαϊκή συνείδηση ο Αρης Βελουχιώτης είναι ταυτισμένος με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, τον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας»... Αλλά μπροστά στον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό», ποιος νοιάζεται για τη «λαϊκή συνείδηση»)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire