Το μέλλον; Σαν «σβησμένο τραγούδι»...

Το βιολί τους

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

(Οι πάτρωνες της ολέθριας συνταγής αναζητούν πανικόβλητοι διέξοδο. Μέρος της λύσης, η μελλοντική έξοδος της Ελλάδος από την Ευρωζώνη. Οι ημέτεροι -αμήχανοι, αβέλτεροι και θεατές των εξελίξεων- ψάχνουν δρόμους εκτονωτικής διαφυγής. Και βρήκαν το... δημοψήφισμα!)

  Στο Φουέντες της Ανδαλουσίας υψώνεται περίοπτος ένας νέος ηλιακός σταθμός παραγωγής ενέργειας. Κοινή επιχείρηση δυο εταιρειών· από Ισπανία και Αμπού Ντάμπι. Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται η Πορτογαλία, αλλά και χώρες του Βορρά. Μονάχα η φλύαρη των Βαλκανίων χασμάται. Κι ονειρεύεται -μηρυκάζοντας εντυπωσιθηρικές εξαγγελίες- ότι θα γίνει Δανία του Νότου.
*** Στα στενά της εποχής, ο Λεχ Βαλέσα -εκλεκτός της Δύσης, οξύ δόρυ εναντίον του «Υπαρκτού»- τώρα ψελλίζει κάπως αμήχανος ότι η Πολωνία έπεσε στην αγκαλιά του καπιταλισμού διότι δεν υπήρχε εναλλακτική λύση. Στυφή η γεύση: «Δεν είναι αυτή που νομίζαμε», ομολογεί ο άρχων της «Αλληλεγγύης»... Πάντως ο «Γκάρντιαν», που ξιφουλκεί εναντίον των μέτρων λιτότητος, θεωρεί ότι «η κρίση χρέους στην ευρωζώνη πρέπει να οδηγήσει σε μιά επανεκτίμηση του καπιταλισμού» *** CUT: Δεν πρόλαβε ο Μεσογαίας Νικόλαος (ιεράρχης με γερή σκευή και ανεπίληπτη συμπεριφορά) να πει δυο κουβέντες εμψυχωτικές για τη χειμαζόμενη κοινωνία, και όρμησαν να τον κατασπαράξουν κάποιοι σχολιαστές. Αξιομνημόνευτη αντίδραση: η σκληρή -και συχνά ενδιαφέρουσα- κριτική τους εστιάζεται κατά κόρον στους επικριτές της ασκούμενης πολιτικής... Ασχάλλοντες εξαπολύουν πύρινα βέλη εναντίον της Αριστεράς, του Μίκη, του Λαζόπουλου, των φοιτητών, των Πανεπιστημιακών που αντιδρούν και γενικώς κατά παντός εγκαλούντος την Τρόικα και τις κυβερνητικές επιλογές... Επί λαϊκισμώ καταγγέλλονται οι επικριτές του Μνημονίου από τους ξιφήρεις σχολιαστές. Οχι πως απουσιάζει ο λαϊκισμός και δεν ενδημεί η ευκολία. Αλλά ο μονόφθαλμος αντι-λαϊκισμός κατάντησε ανάπτυγμα κοινοτοπιών, οι οποίες συνήθως ευνοούν την εξουσία...*** Το μέλλον; Σαν «σβησμένο τραγούδι»...