Ήταν αναμενόμενες οι αναφορές του Προέδρου Χριστόφια στο εσωτερικό μέτωπο και στους θεσμούς, κατά την προχτεσινή εκδήλωση του ΑΚΕΛ. Εξάλλου, γι΄ αυτό έγινε η εκδήλωση, για να προστατευτούν οι θεσμοί. «Το εσωτερικό μέτωπο έχει σμπαραλιάσει», είπε, αλλά απέδωσε το σμπαράλιασμα, στο ότι «τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό των επερχόμενων προεδρικών εκλογών». Μίλησε, στην εκδήλωση υποστήριξης των θεσμών (συναυλία προστασίας των θεσμών πρέπει να είναι παγκόσμια πρωτοτυπία) και για την υπόσκαψη του θεσμού του προέδρου, που όπως είπε, «δυστυχώς συμβαίνει ειδικά μετά από την καταστροφική έκρηξη στο Μαρί».
Όμως, επειδή όλοι είμαστε δυστυχείς με το σμπαράλιασμα του εσωτερικού μετώπου (όπως είπε και στους απόδημους της Αμερικής), αναμένουμε ότι κάποια στιγμή θα αφήσουν τα κομματικά μασκαραλίκια οι ταγοί και θα δουν σοβαρά και υπεύθυνα, πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, μήπως και δει προκοπή ο τόπος. Και ο πρώτος που πρέπει να αναλάβει ευθύνη γι΄ αυτό δεν είναι άλλος από τον αρχηγό του κράτους, από τον Πρόεδρο Χριστόφια, ο οποίος δεν θέλει όμως να παραδεχτεί ότι έχει ο ίδιος οποιοδήποτε ρόλο σε αυτή τη δυστυχία. Όμως, αν σκεφτεί κανείς όλη την πορεία, τις ενέργειες και τις δηλώσεις του, στα χρόνια της διακυβέρνησης του, δεν μπορεί παρά να εντοπίσει με ευκολία την αιτία του κακού. Φτάνει, να σκεφτεί, πώς ξεκίνησε πριν από τριάμισι χρόνια, με όλα τα κόμματα σχεδόν, όλα πλην του ΕΥΡΩΚΟ, να είναι στο πλευρό του για να φτάσει σήμερα σε αυτά τα θρύψαλα.
Όσα λέγονται σήμερα από τον Πρόεδρο για το εσωτερικό μέτωπο, δεν είναι καινούργια. Από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, εκφράζονταν επικρίσεις γιατί «κάποιοι» υποσκάπτουν τον κ. Χριστόφια, σαν να και υπήρχε πάντα ένα σενάριο ηρωοποίησης του. Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τότε που ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κατάγγειλε επισήμως στο Κοινοβούλιο ότι «κάποιοι» έχουν σχέδιο ακόμα και για φυσική εξόντωση του Προέδρου.
Δεν υπήρχε ούτε το Μαρί, ούτε οι απειλές της Τουρκίας λόγω των γεωτρήσεων στην περσινή επίσκεψη του στα Ηνωμένα Έθνη, όταν ο κ. Χριστόφιας, δήλωνε ότι «είμαστε σε μία φάση που ο Πρόεδρος πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει» διότι το εσωτερικό μέτωπο «δεν πάει καλά». (20/9/2010). Ούτε είχαμε μπει στη λογική των προεδρικών εκλογών όταν πήγε στην Καλαμάτα, στις 14/11/2009 κι έλεγε ότι «το τελευταίο διάστημα δεν υπάρχει η απαραίτητη ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο» και «η προσπάθεια υποσκάπτεται από τη συνεχή, ισοπεδωτική κριτική που ορισμένοι καθημερινά προβαίνουν και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς που εκτοξεύουν».
Κορυφώθηκε με μαθηματική ακρίβεια το σμπαράλιασμα του εσωτερικού μετώπου, για να φτάσει σήμερα στο σημείο ο Πρόεδρος να χρειάζεται συναυλίες υποστήριξης του ιδίου και των θεσμών. Κι αυτή η κορύφωση είναι παράλληλη με τα ορατά πλέον αποτελέσματα της πολιτικής του. Αντί για κλαψουρίσματα, λοιπόν, για τα θρύψαλα και τη δυστυχία, ας γίνει μια αυτοκριτική. Θα είναι πιο ωφέλιμη.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 01/10/2011
Όμως, επειδή όλοι είμαστε δυστυχείς με το σμπαράλιασμα του εσωτερικού μετώπου (όπως είπε και στους απόδημους της Αμερικής), αναμένουμε ότι κάποια στιγμή θα αφήσουν τα κομματικά μασκαραλίκια οι ταγοί και θα δουν σοβαρά και υπεύθυνα, πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση, μήπως και δει προκοπή ο τόπος. Και ο πρώτος που πρέπει να αναλάβει ευθύνη γι΄ αυτό δεν είναι άλλος από τον αρχηγό του κράτους, από τον Πρόεδρο Χριστόφια, ο οποίος δεν θέλει όμως να παραδεχτεί ότι έχει ο ίδιος οποιοδήποτε ρόλο σε αυτή τη δυστυχία. Όμως, αν σκεφτεί κανείς όλη την πορεία, τις ενέργειες και τις δηλώσεις του, στα χρόνια της διακυβέρνησης του, δεν μπορεί παρά να εντοπίσει με ευκολία την αιτία του κακού. Φτάνει, να σκεφτεί, πώς ξεκίνησε πριν από τριάμισι χρόνια, με όλα τα κόμματα σχεδόν, όλα πλην του ΕΥΡΩΚΟ, να είναι στο πλευρό του για να φτάσει σήμερα σε αυτά τα θρύψαλα.
Όσα λέγονται σήμερα από τον Πρόεδρο για το εσωτερικό μέτωπο, δεν είναι καινούργια. Από τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης, εκφράζονταν επικρίσεις γιατί «κάποιοι» υποσκάπτουν τον κ. Χριστόφια, σαν να και υπήρχε πάντα ένα σενάριο ηρωοποίησης του. Πάνε σχεδόν δύο χρόνια από τότε που ο ΓΓ του ΑΚΕΛ κατάγγειλε επισήμως στο Κοινοβούλιο ότι «κάποιοι» έχουν σχέδιο ακόμα και για φυσική εξόντωση του Προέδρου.
Δεν υπήρχε ούτε το Μαρί, ούτε οι απειλές της Τουρκίας λόγω των γεωτρήσεων στην περσινή επίσκεψη του στα Ηνωμένα Έθνη, όταν ο κ. Χριστόφιας, δήλωνε ότι «είμαστε σε μία φάση που ο Πρόεδρος πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει» διότι το εσωτερικό μέτωπο «δεν πάει καλά». (20/9/2010). Ούτε είχαμε μπει στη λογική των προεδρικών εκλογών όταν πήγε στην Καλαμάτα, στις 14/11/2009 κι έλεγε ότι «το τελευταίο διάστημα δεν υπάρχει η απαραίτητη ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο» και «η προσπάθεια υποσκάπτεται από τη συνεχή, ισοπεδωτική κριτική που ορισμένοι καθημερινά προβαίνουν και τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς που εκτοξεύουν».
Κορυφώθηκε με μαθηματική ακρίβεια το σμπαράλιασμα του εσωτερικού μετώπου, για να φτάσει σήμερα στο σημείο ο Πρόεδρος να χρειάζεται συναυλίες υποστήριξης του ιδίου και των θεσμών. Κι αυτή η κορύφωση είναι παράλληλη με τα ορατά πλέον αποτελέσματα της πολιτικής του. Αντί για κλαψουρίσματα, λοιπόν, για τα θρύψαλα και τη δυστυχία, ας γίνει μια αυτοκριτική. Θα είναι πιο ωφέλιμη.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 01/10/2011
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire