Η άθλια παράσταση της κ. Πραξούλλας

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΣΤΙΣ4 Νοεμβρίου 2011, η Πραξούλλα Αντωνιάδου, κατέθεσε στο Υπουργικό Συμβούλιο πρόταση για διορισμό ερευνώντος λειτουργού για πιθανή διάπραξη πειθαρχικών παραπτωμάτων από τον διευθυντή ενέργειας Σόλωνα Κασίνη. Το Υπουργικό συνεδρίαζε στις 4 το απόγευμα. Την επόμενη μέρα, 5 Νοεμβρίου, η εφημερίδα Πολίτης δημοσίευσε σχεδόν ολόκληρη την απόρρητη πρόταση της κ. Πραξούλλας προς το Υπουργικό. Μάλιστα, η εφημερίδα φαίνεται να κατείχε το έγγραφο, αφού δημοσίευε επί λέξει τις αναφορές της υπουργού. Έκανε αναφορές ακόμα και στα άρθρα της νομοθεσίας που παρέθετε η υπουργός, για να συμπεράνει ότι ο Κασίνης κινδυνεύει με φυλάκιση 12 μηνών. Η διαρροή εκείνης της πρότασης δεν ενόχλησε κανέναν, ούτε την κ. Πραξούλλα. Μάλλον της άρεσε κιόλας, αφού την παρουσίαζε ως μια θαρραλέα υπουργό που θα βάλει τάξη και διατάσσει και έρευνες. Αλλά, ήταν μια διαρροή, που άφηνε και την υποψία ότι έγινε από την ίδια την υπουργό. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι έδωσε την πρότασή της στο Υπουργικό στις 4 το απόγευμα και ήταν δημοσιευμένη στην εφημερίδα την επόμενη μέρα. Η κ. Πραξούλλα, δεν θεώρησε ότι αυτό έχει οποιαδήποτε επιρροή στη διαδικασία της έρευνας, ότι πλήττεται η αξιοπιστία της πρότασής της ή ότι επηρεάζεται ο ερευνών λειτουργός από την πίεση της δημοσιότητας.
Πέρασαν τρεις μήνες, έγινε η έρευνα, παραδόθηκε στα χέρια της την περασμένη Παρασκευή και την επόμενη μέρα ο Φιλελεύθερος δημοσίευσε πληροφορίες για το αποτέλεσμά της. Το πόρισμα αθωώνει τον Κασίνη, έγραφε πρωτοσέλιδα προς δυστυχία της υπουργού, που θα έπρεπε μετά από αυτό να απολογηθεί δημοσίως στο στέλεχος του υπουργείου της, που επί βδομάδες κατηγορούσε στις τηλεοράσεις και αν ήταν στο χέρι της θα τον καταδίκαζε για εσχάτη προδοσία. Αντί να απολογηθεί όμως, η κ. Πραξούλλα έδωσε το Σάββατο μια εξωφρενική παράσταση. Επιδεικνύοντας τον σφραγισμένο φάκελο, όχι σαν υπουργός, αλλά σαν μέλος θιάσου με κακό σκηνοθέτη, δήλωσε ότι αρνείται να τον ανοίξει, διότι το αποτέλεσμα της έρευνας διέρρευσε και γι’ αυτό «θέτω θέμα αξιοπιστίας της πειθαρχικής διαδικασίας». Όμως η πειθαρχική διαδικασία, που διήρκεσε δυο-τρεις μήνες, δεν είχε καμιά σχέση με τη δημοσίευση πληροφοριών για το αποτέλεσμα. Η υπουργός γνώριζε ότι το πόρισμα ήταν αθωωτικό και δεν χρειαζόταν να ανοίξει τον φάκελο για να το μάθει. Αν ήταν καταδικαστικό δεν θα έθετε θέμα αξιοπιστίας, θα πανηγύριζε έξαλλα. Η δημοσίευση των πληροφοριών (δηλαδή, η ενημέρωση της κοινής γνώμης για το αποτέλεσμα και όχι για τη διαδικασία, που έγινε με βάση νομοθεσίες και κανονισμούς, που την καθιστούν αδιάβλητη και αξιόπιστη) χρησιμοποιήθηκε με αυτό τον πρωτόγονο τρόπο για να μπορέσει η υπουργός να ξεφύγει και να μην αναλάβει τις ευθύνες της. Κι αυτό είναι δείγμα της ποιότητας και του επιπέδου των ανθρώπων που διαχειρίζονται το παρόν και το μέλλον του τόπου. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει το Υπουργικό Συμβούλιο, που διέταξε την έρευνα. Θα ακολουθήσει τη νομική και ηθική διαδικασία που επιβάλλεται ή θα συνεδριάσει βραδιάτικα στο σπίτι του Προέδρου για να εκφράσει τη συμπαράστασή του στην κ. Πραξούλλα, χωρίς καν να διαβάσει το πόρισμα; Διότι αυτό, το έχει ξανακάνει. aristosm@phileleftheros.com