Του Άριστου Μιχαηλίδη
ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ χτες φίλος αναγνώστης, πώς αντιδρούν σε αυτά που
γράφουμε, ο κ. Χριστόφιας και όσοι τον περιστοιχίζουν. «Είμαι κι εγώ
ένας "απλός άνθρωπος" που νοιάζομαι για τον τόπο μας και αγωνιώ για το
μέλλον των παιδιών και εγγονιών μου», γράφει ο αναγνώστης. «Οι δικές
σας απόψεις όπως τις γράφετε εκφράζουν τόσο γλαφυρά όλα όσα κι εγώ και
πολλοί άλλοι σαν κι εμένα θα ήθελαν να πουν. Διερωτώμαι αν και πώς
αντιδρούν στα άρθρα αυτά, πρώτα ο κ. Χριστόφιας και μετά εκείνοι που
τον περιστοιχίζουν και τον συμβουλεύουν. Είναι δυνατόν να είναι τόσο
εγωιστικά προσηλωμένοι στις δικές τους στρεβλές απόψεις, που μας
οδήγησαν στην καταστροφική σημερινή κατάσταση και να συνεχίζουν να
εθελοτυφλούν, αδιαφορώντας για τις επισημάνσεις που κι εσείς και τόσοι
άλλοι τους γράφετε καθημερινά;» Θα θυμίσω στον αναγνώστη ότι ο
Πρόεδρος και όσοι τον περιστοιχίζουν δεν κάνουν κανένα λάθος, αντίθετα
όλοι οι υπόλοιποι είναι μια μεγάλη παρέα συνωμοτών που μηδενίζουν το
θεαματικό έργο της κυβέρνησης και οι επισημάνσεις τους, που ήταν οι
ίδιες και ως προειδοποιήσεις, δεν έχουν καμιά αξία. Μια πολύ καθαρή
εικόνα έδωσε ο κ. Χριστόφιας αμέσως μετά τη διάσκεψή του για την
τετραετία: «Εσύ περίμενες ότι δεν θα δεχθώ ομοβροντία; Εγώ το περίμενα.
Αφού είναι το σύνηθες αυτό, είναι παράδοση πλέον. Τίποτε καλό δεν λέει ή κάνει ο Χριστόφιας και όλοι οι άλλοι, συλλήβδην, σαν μια χορωδία επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους. Ας κρίνει ο κόσμος» (2/6/2012).
Ο κόσμος έκρινε, όμως το πρόβλημά μας είναι άλλο. Είναι ότι με αυτή τη λογική και με την εμπειρία των χειρισμών που έγιναν μέχρι σήμερα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η κυβέρνηση Χριστόφια δεν πρόκειται να πάρει κανένα μέτρο αντιμετώπισης της κρίσης μέχρι να εξαντληθεί η θητεία της. Η Τρόικα θα επανέλθει με το Μνημόνιό της τον Οκτώβριο, θα γίνει ένας νέος κύκλος διαβουλεύσεων αλλά ο στόχος του Προέδρου θα είναι να μην αναγκαστεί να πάρει ο ίδιος τα μέτρα στα οποία επιμένει η Τρόικα, δηλαδή μειώσεις μισθών και συντάξεων στο δημόσιο, κατάργηση ΑΤΑ κ.λπ. Αν προπάντων πετύχει να εξασφαλίσει και κάποιο δάνειο, που θα δώσει ανάσα στις άμεσες υποχρεώσεις, τότε θα εξελιχθεί ένας διάλογος μέχρι το τέλος του 2012. Κανένας δεν υπογράφει Μνημόνια στη βράση του προεκλογικού, αντίθετα κάνει κομματικούς ηρωισμούς, αλλά ούτε και η Τρόικα θα θέλει να υπογράψει συμφωνία με μια κυβέρνηση που θα φύγει αμέσως μετά τις υπογραφές (θυμάστε, στην Ελλάδα, που ζητούσαν να υπογράψουν το Μνημόνιο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος πριν τις εκλογές;).
Ο κ. Χριστόφιας αυτοκαταδικάστηκε να παραδώσει χάος στον επόμενο Πρόεδρο κι ας πάρει εκείνος τα μέτρα, πολύ πιο οδυνηρά όσο περνά ο χρόνος. Και φυσικά το ΑΚΕΛ, η ΠΕΟ, η ΠΑΣΥΔΥκαι τα παιδιά του νυν Προέδρου, θα είναι κάθε μέρα στους δρόμους να διαδηλώνουν την αγανάκτησή τους... «Αν θα υπάρχει Κύπρος τότε», όπως έλεγε προφητικά από το 2010. Αυτό εννοούσε άραγε;
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 28/07/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire