Ελλάδα - Τα δύο πρόσωπα του Δημήτρη Αβραμόπουλου

Ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Αβραμόπουλος, είναι ένας αυτοδημιούργητος πολιτικός, αλλά πολλοί πιστεύουν ότι οφείλει τα πάντα στις δημόσιες σχέσεις

 

Αδέκαστη

Αυτοδημιούργητος
«Διπλωμάτης ή δημοσιογράφος». Ο 15χρονος Δημήτρης Αβραμόπουλος φαίνεται να είχε αποφασίσει από νωρίς το επαγγελματικό μέλλον του, όταν απαντούσε στο θέμα της έκθεσης «Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω». Σύμφωνα με έγκυρη μαρτυρία, η φιλόλογός του, διαβάζοντας το γραπτό, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει ένα ειρωνικό χαμόγελο: «Κοίτα φιλοδοξίες ο γιος του χωροφύλακα...».
Ουδέποτε έκρυψε τη λαϊκή καταγωγή του και παρά τα καλοραμμένα μπλέιζερ, του αρέσει συχνά να λέει ότι «βγήκε από τις μυλόπετρες της ζωής» – ως έφηβος τρύπωνε στον κινηματογράφο Λαΐς, πουλώντας γκαζόζες για το χαρτζιλίκι του. Είναι, άλλωστε, γεγονός ότι τα κατάφερε στην πολιτική, παρ’ ότι δεν προέρχεται από πολιτικό τζάκι.

Η αρχή έγινε με την αποφοίτησή του από τη Διπλωματική Ακαδημία του υπουργείου Εξωτερικών. Νεαρός ακόμη, φαινομενικά είχε όλα τα προσόντα για να πετύχει: το πλατύ χαμόγελο και οι ραφινάτες κινήσεις διευθυντή ορχήστρας από τότε μάγευαν τους συνομιλητές του. Ο πρώτος πολιτικός μέντοράς του ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος το 1993 τον έχρισε διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του. Δεύτερος ήταν ο διάδοχος του Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ, ο Μιλτιάδης Εβερτ, ο οποίος, με μια ανεπάντεχη κίνηση, αποφάσισε το 1994 να χρίσει τον 41χρονο τότε άσημο βουλευτή Αβραμόπουλο υποψήφιο για τη δημαρχία της Αθήνας. Αν, όμως, την πολιτική καριέρα του τη χρωστάει σε έναν άνθρωπο, αυτός είναι ο τότε ανθυποψήφιός του για τη δημαρχία, Θεόδωρος Πάγκαλος. Χαρακτηρίζοντάς τον δημοσίως «κύριο τίποτα», κατάφερε να ανεβάσει τη δημοτικότητά του τόσο πολύ, που εξελέγη (στον δεύτερο γύρο) με ποσοστό 54%.
Η δημοφιλία του από εκεί και πέρα εκτοξευόταν συνεχώς, όσο και αν η Μαλβίνα Κάραλη τον αποκαλούσε «Μπλέιζερ Καγκελόπουλο». Εγινε ο «Γκλόρι» των γαλάζιων νεολαίων και το αγαπημένο παιδί των δημοσκόπων, που παραφούσκωσαν τις πολιτικές φιλοδοξίες του. Κοιτάζοντας την τότε δημαρχία του – τουλάχιστον σε σύγκριση με τους διαδόχους του – δεν μπορεί να θεωρηθεί και τόσο κακή. Ανθρωπος με εμμονή στην τάξη, διόρθωσε κακώς κείμενα και αν μη τι άλλο είχαμε και το υψηλότερο δέντρο της Ευρώπης. Στα θετικά του συγκαταλέγεται ότι τάσσεται πάντα υπέρ της εθνικής συνεννόησης και των υπερκομματικών λύσεων.
Φυσικά, το ατού του είναι οι δημόσιες σχέσεις. Βέβαια, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, σε δημόσια και ιδιωτική ζωή, ξεχνά τους ευγενικούς τρόπους του και θυμάται τα χρόνια του στον Βοτανικό. Και του σαλονιού και του αλωνιού...
Επιφανειακός
«Εκλεισε ο βιοϊστορικός κύκλος των μεγάλων κομμάτων». Με αυτή τη δήλωση και με το γνωστό υψηλόφρον ύφος του, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ανακοίνωνε το 2001 την ίδρυση του κόμματός του, του ΚΕΠ – Κινήματος Ελευθέρων Πολιτών. Βέβαια, λένε οι κακεντρεχείς, η προφητεία του εφαρμόστηκε μόνο στο δικό του κόμμα. Το ΚΕΠ διαλύθηκε έναν χρόνο μετά και δεν πήρε μέρος στις εκλογές.
Οι ημέρες που ακολούθησαν για τον Αβραμόπουλο ήταν ιδιαίτερα δύσκολες. Ο Κώστας Καραμανλής, μην έχοντας ξεχάσει την έκπληξη που του είχε επιφυλάξει ο Αβραμόπουλος με το περίφημο δείπνο στον «Διόνυσο», το 1999 – όπου αρνήθηκε να τον στηρίξει προεκλογικά, καθώς ετοίμαζε το δικό του κόμμα – δεν βιάστηκε να τον επανεντάξει στο μαντρί της Ρηγίλλης. Το έκανε μόλις το 2004, και μόνο επειδή φοβήθηκε την ορμή του Γιώργου Παπανδρέου που μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος του ΠαΣοΚ. Εκείνο το διάστημα ο Αβραμόπουλος φέρεται να μετάνιωσε επειδή δεν τόλμησε να διεκδικήσει την αρχηγία της ΝΔ το 1997, όπως λέγεται ότι του είχαν προτείνει κάποιοι γαλάζιοι βαρόνοι προτού στραφούν στη «λύση Καραμανλή».
Οταν, βέβαια, του δόθηκε η ευκαιρία μερικά χρόνια αργότερα, αποχώρησε, αφήνοντας την Μπακογιάννη με τον Σαμαρά να διεκδικήσουν την αρχηγία της ΝΔ. Οσοι τον γνωρίζουν καλά λένε ότι ο Αβραμόπουλος δεν αντέχει να χάνει και να έρχεται δεύτερος... πόσω μάλλον τρίτος. Τελικά υποστήριξε τον Σαμαρά και το 2010 ορίστηκε αντιπρόεδρος της ΝΔ. Οσοι τον γνωρίζουν, βέβαια, επιμένουν ότι δεν έχει εγκαταλείψει τη φιλοδοξία να ηγηθεί του κόμματος.
Πάντως, η θητεία του στο υπουργείο Υγείας δεν θεωρείται και τόσο επιτυχημένη, κυρίως γιατί παρά τους νόμους που ψήφισε, δεν έκανε τίποτα στην πράξη για να συγκρατήσει τις συνολικές δαπάνες υγείας και να καταπολεμήσει την εκτεταμένη διαφθορά. Τρία χρόνια μετά, ως υπουργός Εθνικής Αμυνας εντυπωσίασε, φορώντας γυαλιά Ray-Ban και στρατιωτικό τζάκετ α λα «Top Gun» σε ασκήσεις του στρατού.
Στο σημερινό πόστο του, ως υπουργός Εξωτερικών, πολλοί πιστεύουν ότι θα είναι επιτυχημένος. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι πολλοί τον θυμούνται την εποχή που ίδρυε το ΚΕΠ να λέει: «Δεν θα γίνω Αντώνης Σαμαράς». Σήμερα θα ευχόταν να είναι...


Πηγή: www.tovima.gr
Δημοσιεύτηκε στις 11/07/2012