Ο Χριστόφιας φεύγει δυστυχής, αλλά δεν θα παραδεχθεί ποτέ ότι αφήνει πίσω δυστυχέστερους πολίτες
Κωστάκης Αντωνίου
Όχι απλώς εκπλήσσει, αλλά τρομάζει η άγνοια που είχαν, και ακόμη διατηρούν, αξιωματούχοι και πολιτικοί παράγοντες για το τι εστί Μηχανισμός Στήριξης, Τρόικα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ο Βάσος Σιαρλή είχε παρομοιάσει τον Μηχανισμό Στήριξης κάτι σαν τον Συνεργατισμό και ως έναν καλό τραπεζίτη!
Και το ΔΗΚΟ, διά του Φώτη Φωτίου, ανακάλυψε πως τα μέτρα που προτείνει η Τρόικα είναι εφιαλτικά!
Καλά, τι ανέμεναν δηλαδή;
Ότι η Τρόικα θα ερχόταν εδώ και θα μας έραινε με ροδόσταγμα και θα εκήδετο των πολιτών μας και του βιοτικού επιπέδου του Κυπρίου;
Ή πως, ως φιλάνθρωπο συνεργατικό ίδρυμα, θα μας πρόσφερε δάνειο με χαμηλό επιτόκιο και μακροπρόθεσμη διάρκεια;
Τα σκληρά μέτρα που επέβαλε η Τρόικα στους πολίτες των χωρών απ΄ όπου πέρασε, έπρεπε να τους είχαν διδάξει ότι την ίδια τύχη θα είχαμε και εμείς.
Ο Μηχανισμός Στήριξης και η Τρόικα είναι αδίστακτοι. Ούτε τους πολίτες και τη δυστυχία τους λαμβάνουν υπόψη ούτε οι συνθήκες, κοινωνικές και οικονομικές της κάθε χώρας, τους ενδιαφέρουν, ούτε αν τα μέτρα που επιβάλλουν θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη ή θα προκαλέσουν μεγαλύτερη δυστυχία σκέφτονται, ούτε -πολύ περισσότερο- συνεργατισμός και καλός τραπεζίτης είναι.
Αυτοί έχουν ένα πρότυπο μέτρων, το οποίο ακολουθούν σε όλες τις περιπτώσεις. Η μόνη «θεραπεία» που προσφέρουν, είναι τα στυγνά και χωρίς στόχευση μέτρα, που κάνουν τους πολίτες δυστυχέστερους και την ανάκαμψη της οικονομίας αδύνατη.
Δεν υπάρχει έλεος και ούτε διαπραγματεύονται. Ούτε συζητούν ούτε περιθώρια ευελιξίας και δείγμα φιλανθρωπίας διαθέτουν. Αποφασίζουν και επιβάλλουν.
Ας ζει στον κόσμο της η Κυβέρνηση και ας νομίζει πως διαπραγματεύεται, ή πως διαβουλεύεται με την Τρόικα. Οι τροϊκανοί απλώς ακούν για το θεαθήναι, αλλά στην πραγματικότητα έχουν έτοιμες τις αποφάσεις τους και τις διαζευκτικές λύσεις που θα προτείνουν. Διαζευκτικές λύσεις που δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά μπρος γκρεμό και πίσω ρέμα.
Το θέμα ήταν να μη φθάσουμε ποτέ στην προσφυγή και να μη χρειαστούμε τα χρήματά τους. Και είχαμε όλο τον χρόνο μπροστά μας να κάμουμε εκείνο που έπρεπε, ώστε να μην καταλήξουμε στα χέρια τους.
Όμως, η Κυβέρνηση, ζώντας μέσα σε ωκεανό ευσεβοποθισμών και προσπαθώντας να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις μέσα στον κόσμο ότι όλα πάνε καλά, και δεν θα χρειαστεί η οικονομία τη βοήθεια του Μηχανισμού Στήριξης, απέφυγε να πράξει -έγκαιρα- αυτά που έπρεπε να πράξει. Ή, προκειμένου να αποφύγει θυσία των κομματικών αρχών και αγκυλώσεών της, σκοπίμως, απέφυγε όσα επιβαλλόταν να πράξει, ούτως ώστε να μη «μολυνθεί» το κυβερνών κόμμα από εγκατάλειψη φιλοσοφιών και αρχών. Έτσι κατέφυγε στον Μηχανισμό Στήριξης για να λέει ύστερα στους πολίτες ότι «ιδού, εμείς σταθήκαμε βράχοι στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του εργαζομένου. Ας όψεται η Τρόικα για όσα κακά αποφάσισε».
Αλλά, με τέτοια αφελή εφευρήματα, η Κυβέρνηση Χριστόφια δεν πρόκειται «να κόψει το κρίμα» των εργαζομένων.
Αν η Τρόικα προχωρήσει σε όσα «εφιαλτικά» αφήνονται να διαρρεύσουν, οι πολίτες δεν πρόκειται να αποενοχοποιήσουν την Κυβέρνηση, ούτε να λησμονήσουν ότι μια αριστερή κυβέρνηση καταβαράθρωσε την οικονομία, έφερε την Τρόικα, βύθισε στη δυσπραγία τον Κύπριο πολίτη, μας οδήγησε στις νεοφιλελεύθερες συνταγές που η ίδια αφορίζει. Πως, από μαντατοφόρος μιας δίκαιης κοινωνίας και προστάτιδα των εργαζομένων, προκάλεσε τη μεγαλύτερη δυστυχία στον εργαζόμενο και έστρεψε την κυπριακή κοινωνία εικοσαετίες πίσω.
«Φεύγω δυστυχής», είπε προχθές ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Αλλά ποτέ δεν θα αντιληφθεί και ποτέ δεν θα παραδεχθεί πόσο δυστυχέστερους ανθρώπους και πόσο δυστυχέστερη χώρα αφήνει πίσω η διακυβέρνησή του...
Πηγή: www.sigmalive.com/simerini
Δημοσιεύτηκε στις 27/07/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire