Η ΔIEΘNHΣ AΓOPA
Χωρίς δισταγμούς προκαλεί την Ε.Ε. η... διάσημη ομάδα των BRICs (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική)
ZEZA ZHKOY
Σπουδαία ευκαιρία για να προβάλλουν διεθνώς τον ρόλο και τον λόγο τους σε παγκόσμιο επίπεδο οι BRICs, αμφισβητώντας το δικαίωμα της Ευρώπης για την ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Με κοινή δήλωση αντιδρούν στην υποψηφιότητα της Κριστίν Λαγκάρντ. Μια αντίδραση που εξυπηρετεί πρωτίστως και διακαώς να επαναπροσδιοριστούν οι γεωπολιτικές προτεραιότητες των BRICs, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη νομότυπη αναγνώρισή τους.
Οχι, επειδή το λέει η παράδοση πως η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προσφέρεται σε Ευρωπαίο και ιδιαίτερα σε Γάλλο. Αλλά, η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ θεωρείται ιδανική γι’ αυτή τη θέση σε έναν ταραγμένο κόσμο με την Ευρωζώνη να υποφέρει από την κρίση χρεών. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη εξέλιξη και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη, από την επιλογή της Λαγκάρντ. Ωστόσο, όμως, η Κίνα δεν αναγνωρίζει την επί 66ετίας ισχύουσα συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, βάσει της οποίας ένας Ευρωπαίος θα διοικεί το ΔΝΤ κι ένας Αμερικανός την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ωστόσο, τον ρόλο της Ε.Ε. ως αποφασιστικού παράγοντα του ΔΝΤ καλούνται να προασπίσουν όλοι στη Δύση, ζητώντας από τις ΗΠΑ βοήθεια, έναντι των απροσδόκητων κινήσεων εκ μέρους των BRICs. Οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν τα περισσότερα δικαιώματα ψήφου της τάξεως του 16,7% στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού, είναι η μοναδική χώρα με βέτο στο ΔΝΤ, οι οποίες απαιτούν πλειοψηφία 85%.
Ολοι οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν αναγνωρίσει ότι, με την υφιστάμενη σύνθεσή του, ο οργανισμός δεν αντανακλά την παγκόσμια κατανομή της οικονομικής δύναμης όπως έκανε κατά την ίδρυσή του, 65 χρόνια πριν. Ομως, πρέπει να αποτραπεί η σύγκρουση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΗΠΑ στο επίμαχο θέμα. Η Ουάσιγκτον έχει επιδιώξει μείωση των ευρωπαϊκών δικαιωμάτων ψήφου προς όφελος των αναδυόμενων οικονομιών. Και αυτό έχει εγείρει αμφιβολίες.
Πάντως, η Ευρωζώνη δεν συμμετέχει με αυτήν την ιδιότητα στο ΔΝΤ. Συμμετέχουν μόνο τα κράτη–μέλη της. Το αποτέλεσμα είναι μία αντιπαραγωγική υπερ-εκπροσώπηση η οποία είναι δείγμα αδυναμίας γιατί αυτή η πολυμερής υπερ-εκπροσώπηση αδυνατίζει αντί να ενισχύει τη διαπραγματευτική δύναμη της Ευρωζώνης εντός του ΔΝΤ. Ο Ντομινίκ Στρος - Καν, ως επικεφαλής του Διεθνούς Nομισματικού Ταμείου, είχε συμφωνήσει με τη μείωση των ευρωπαϊκών θέσεων ή τη συλλογική εκπροσώπηση της Ευρωζώνης από έναν αξιωματούχο και μόνον.
Η αναδιοργάνωση του ΔΝΤ είναι αναγκαία ούτως ώστε να μπορέσει να εκφράσει καλύτερα το οικονομικό βάρος των αναδυόμενων οικονομιών. Ολοι οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν αναγνωρίσει ότι, με την υφιστάμενη σύνθεσή του, ο οργανισμός δεν αντανακλά την παγκόσμια κατανομή της οικονομικής δύναμης. Στην πραγματικότητα, η κατανομή των ψήφων και των εδρών στον διεθνή αυτόν οργανισμό αντικατοπτρίζει έναν συσχετισμό πλούτου και δύναμης που στα σημερινά παγκόσμια δεδομένα έχει απομακρυνθεί πλήρως από την πραγματικότητα.
Oι χώρες του Νότου και οι αναδυόμενες οικονομίες ζητούν από τις πλούσιες χώρες να περιορίσουν λίγο τα προνόμιά τους. Δεν μπορεί η Κίνα, που ξεπέρασε την Ιαπωνία και έγινε η δεύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη, να ελέγχει το 3,65% των συνολικών ψήφων στο Διοικητικό Συμβούλιο και η Ιαπωνία να ελέγχει το 6,01%.
Οι ΗΠΑ διατηρούν το δικαίωμα άσκησης βέτο, κάτι που δεν ενθαρρύνει το ΔΝΤ να κάνει υποδείξεις οικονομικής πολιτικής στην αμερικανική κυβέρνηση. Κάτω από τις παρούσες ανισορροπίες κρύβονται διαρθρωτικά προβλήματα του παγκόσμιου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων. Ο Κέινς είχε επισημάνει αυτά τα προβλήματα περίπου προ μιας 70ετίας. Οι ιδέες για το πώς θα έπρεπε να αναδιαμορφωθεί το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα –με τη δημιουργία ενός νέου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων που θα βασίζεται σε ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα– μπορούν να προσαρμοστούν στη σύγχρονη οικονομία με λίγη προσπάθεια.
Μέχρι, όμως, να θεραπευτούν αυτές οι διαρθρωτικές ανισορροπίες, ο κόσμος θα ακροβατεί σε αυτές τις ανισορροπίες που απειλούν τη χρηματοοικονομική και οικονομική ευρωστία όλων.
Το Πεκίνο κρατάει πλέον στα χέρια του το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου χρέους! Η σκοτεινή πλευρά των κινεζικών πλεονασμάτων αντικατοπτρίζεται στα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών δυτικών χωρών, κυρίως της Βρετανίας και των ΗΠΑ.
ZEZA ZHKOY
Σπουδαία ευκαιρία για να προβάλλουν διεθνώς τον ρόλο και τον λόγο τους σε παγκόσμιο επίπεδο οι BRICs, αμφισβητώντας το δικαίωμα της Ευρώπης για την ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Με κοινή δήλωση αντιδρούν στην υποψηφιότητα της Κριστίν Λαγκάρντ. Μια αντίδραση που εξυπηρετεί πρωτίστως και διακαώς να επαναπροσδιοριστούν οι γεωπολιτικές προτεραιότητες των BRICs, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη νομότυπη αναγνώρισή τους.
Οχι, επειδή το λέει η παράδοση πως η ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προσφέρεται σε Ευρωπαίο και ιδιαίτερα σε Γάλλο. Αλλά, η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ θεωρείται ιδανική γι’ αυτή τη θέση σε έναν ταραγμένο κόσμο με την Ευρωζώνη να υποφέρει από την κρίση χρεών. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη εξέλιξη και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη, από την επιλογή της Λαγκάρντ. Ωστόσο, όμως, η Κίνα δεν αναγνωρίζει την επί 66ετίας ισχύουσα συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, βάσει της οποίας ένας Ευρωπαίος θα διοικεί το ΔΝΤ κι ένας Αμερικανός την Παγκόσμια Τράπεζα.
Ωστόσο, τον ρόλο της Ε.Ε. ως αποφασιστικού παράγοντα του ΔΝΤ καλούνται να προασπίσουν όλοι στη Δύση, ζητώντας από τις ΗΠΑ βοήθεια, έναντι των απροσδόκητων κινήσεων εκ μέρους των BRICs. Οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν τα περισσότερα δικαιώματα ψήφου της τάξεως του 16,7% στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού, είναι η μοναδική χώρα με βέτο στο ΔΝΤ, οι οποίες απαιτούν πλειοψηφία 85%.
Ολοι οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν αναγνωρίσει ότι, με την υφιστάμενη σύνθεσή του, ο οργανισμός δεν αντανακλά την παγκόσμια κατανομή της οικονομικής δύναμης όπως έκανε κατά την ίδρυσή του, 65 χρόνια πριν. Ομως, πρέπει να αποτραπεί η σύγκρουση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΗΠΑ στο επίμαχο θέμα. Η Ουάσιγκτον έχει επιδιώξει μείωση των ευρωπαϊκών δικαιωμάτων ψήφου προς όφελος των αναδυόμενων οικονομιών. Και αυτό έχει εγείρει αμφιβολίες.
Πάντως, η Ευρωζώνη δεν συμμετέχει με αυτήν την ιδιότητα στο ΔΝΤ. Συμμετέχουν μόνο τα κράτη–μέλη της. Το αποτέλεσμα είναι μία αντιπαραγωγική υπερ-εκπροσώπηση η οποία είναι δείγμα αδυναμίας γιατί αυτή η πολυμερής υπερ-εκπροσώπηση αδυνατίζει αντί να ενισχύει τη διαπραγματευτική δύναμη της Ευρωζώνης εντός του ΔΝΤ. Ο Ντομινίκ Στρος - Καν, ως επικεφαλής του Διεθνούς Nομισματικού Ταμείου, είχε συμφωνήσει με τη μείωση των ευρωπαϊκών θέσεων ή τη συλλογική εκπροσώπηση της Ευρωζώνης από έναν αξιωματούχο και μόνον.
Η αναδιοργάνωση του ΔΝΤ είναι αναγκαία ούτως ώστε να μπορέσει να εκφράσει καλύτερα το οικονομικό βάρος των αναδυόμενων οικονομιών. Ολοι οι συμμετέχοντες στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν αναγνωρίσει ότι, με την υφιστάμενη σύνθεσή του, ο οργανισμός δεν αντανακλά την παγκόσμια κατανομή της οικονομικής δύναμης. Στην πραγματικότητα, η κατανομή των ψήφων και των εδρών στον διεθνή αυτόν οργανισμό αντικατοπτρίζει έναν συσχετισμό πλούτου και δύναμης που στα σημερινά παγκόσμια δεδομένα έχει απομακρυνθεί πλήρως από την πραγματικότητα.
Oι χώρες του Νότου και οι αναδυόμενες οικονομίες ζητούν από τις πλούσιες χώρες να περιορίσουν λίγο τα προνόμιά τους. Δεν μπορεί η Κίνα, που ξεπέρασε την Ιαπωνία και έγινε η δεύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη, να ελέγχει το 3,65% των συνολικών ψήφων στο Διοικητικό Συμβούλιο και η Ιαπωνία να ελέγχει το 6,01%.
Οι ΗΠΑ διατηρούν το δικαίωμα άσκησης βέτο, κάτι που δεν ενθαρρύνει το ΔΝΤ να κάνει υποδείξεις οικονομικής πολιτικής στην αμερικανική κυβέρνηση. Κάτω από τις παρούσες ανισορροπίες κρύβονται διαρθρωτικά προβλήματα του παγκόσμιου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων. Ο Κέινς είχε επισημάνει αυτά τα προβλήματα περίπου προ μιας 70ετίας. Οι ιδέες για το πώς θα έπρεπε να αναδιαμορφωθεί το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα –με τη δημιουργία ενός νέου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων που θα βασίζεται σε ένα νέο παγκόσμιο νόμισμα– μπορούν να προσαρμοστούν στη σύγχρονη οικονομία με λίγη προσπάθεια.
Μέχρι, όμως, να θεραπευτούν αυτές οι διαρθρωτικές ανισορροπίες, ο κόσμος θα ακροβατεί σε αυτές τις ανισορροπίες που απειλούν τη χρηματοοικονομική και οικονομική ευρωστία όλων.
Το Πεκίνο κρατάει πλέον στα χέρια του το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου χρέους! Η σκοτεινή πλευρά των κινεζικών πλεονασμάτων αντικατοπτρίζεται στα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών δυτικών χωρών, κυρίως της Βρετανίας και των ΗΠΑ.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire