«Ο σκύλος τα κάνει μέσα στο ασανσέρ»...

Ο άνθρωπος που βρισκόταν στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής μπήκε κατ' ευθείαν στο θέμα του: «Είμαι διαχειριστής στην πολυκατοικία μας κι έχουμε πρόβλημα με τα σκυλιά -3 σ' ένα διαμέρισμα και 1 σ' ένα άλλο- διότι κατουράνε μέσα στο ασανσέρ. Οι κύριοί τους βάζουν μερικές εφημερίδες στο πάτωμα της καμπίνας, αλλά αυτή βρωμάει! Τι μπορώ να κάνω στην περίπτωση αυτή;».

Επειδή νόμος που να προβλέπει το... κατούρημα σκύλου στο ασανσέρ δεν υπάρχει -είπαμε, έχουμε πολυνομία, αλλά όχι κι έτσι!- προσπάθησα, με βάση τη λογική, να βοηθήσω τον συνομιλητή μου να βρει μια λύση στο πρόβλημά του. Ομολογώ ότι πρώτη μου φορά άκουγα τέτοια περίπτωση. Πρότεινα, λοιπόν, να συζητήσει με τους «δράστες» -τους κατόχους των σκύλων- ώστε με φιλικό και ανθρώπινο τρόπο να βρεθεί μια λύση που να ικανοποιεί όλους.

Πρώτα πρώτα, απέκλεισα την ιδέα του συνομιλητή μου «να μην μπαίνουν με τα σκυλιά τους στο ασανσέρ» ως μη λογική: Ο ένας κάθεται στον 3ο όροφο και ο άλλος στον 4ο. Δεν μπορείς να τους υποχρεώσεις να ανεβοκατεβαίνουν με τα πόδια. Αλλά... Μια στιγμή: Το ανέβασμα όντως είναι δύσκολο. Μήπως όμως στο κατέβασμα να χρησιμοποιούν τις σκάλες; Σαν καλή ιδέα μού φάνηκε.
«Πράγματι, αυτό μπορώ να τους το πω. Αλλωστε, στον γυρισμό από τη βόλτα, οι σκύλοι θα 'χουν κατουρήσει από 100 φορές, οπότε δεν θα τα κάνουν στο ασανσέρ», μου είπε ο κύριος στο τηλέφωνο, μάλλον ευχαριστημένος απ' αυτή τη λύση.
Δεν έμεινα εκεί. Του είπα ότι καλό θα ήταν να καταλάβουν οι κάτοχοι των σκύλων, αν αυτοί οι τελευταίοι τα ξανακάνουν στο ασανσέρ, ότι πρέπει να πάρουν μια σφουγγαρίστρα, να ρίξουν και λίγη χλωρίνη π.χ. και να καθαρίσουν καλά το πάτωμα της καμπίνας. Διότι ο σκύλος, όποτε μυρίζει ούρα άλλου σκύλου, θεωρεί υποχρέωσή του να καλύψει τη μυρουδιά τους με τα δικά του ούρα. Ενώ αν το πάτωμα λάμπει και μυρίζει χλωρίνη...
Φαίνεται, όμως, ότι ο συνομιλητής μου ήταν σε άλλο μήκος κύματος και απλώς τόση ώρα κρατιόταν. Δεν άντεξε λοιπόν τόση συναίνεση και διαλλακτικότητα και του βγήκε:
«Τώρα, μεταξύ μας, δεν είναι κι άνθρωποι για να συζητήσεις μαζί τους. Ε, για να 'χουν σκύλους στο διαμέρισμα, σίγουρα θα 'χουν κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα!».
Γουάου! Αυτή την άποψη, ότι δηλαδή 300.000 κάτοχοι σκύλων, που ζουν σε διαμερίσματα μέσα στην Αθήνα, είναι... ψυχικά διαταραγμένοι, πρώτη φορά την άκουγα. Και διαφώνησα. Δεν πρόλαβα, όμως, να επιχειρηματολογήσω, διότι ο άνθρωπος δεν ήθελε αντίλογο. Με ευχαρίστησε γρήγορα γρήγορα και έκλεισε. Ειλικρινά, του εύχομαι να τα βρει με τους συγκατοίκους του - και με τους σκύλους τους... 

Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δημοσιεύτηκε στις 23/05/2011