Του Άριστου Μιχαηλίδη
Αυτοί που συνειδητά παρέδωσαν την Κύπρο στην Τρόικα, σήμερα κάνουν
τους ειδήμονες για να εξηγούν στο λαό πόσο σοφά θα διαχειριστούν την
κατάσταση ή πόσο δυναμικά θα αντισταθούν στις έξωθεν επιβουλές. Και δεν
μιλώ μόνο για τα μέλη της ασυγχώρητης κυβέρνησης, που έχει τη μέγιστη
ευθύνη και θα μείνει στην ιστορία γι’ αυτό το κατόρθωμά της, μιλώ και
για τους συνδικαλιστές και για τους εργοδότες και για τους τραπεζίτες
και για τους βουλευτές της συμπολίτευσης, μιλώ για όλους όσοι γνώριζαν
και δεν έπραξαν τίποτε για να προλάβουν το κακό.Είναι οι ίδιοι, που σήμερα αντί να κρύβονται, εμφανίζονται δημοσίως και συνεχίζουν να παραμυθιάζουν τους πολίτες με αμπελοφιλοσοφίες. Την ώρα που οι πολίτες βλέπουν με τα ίδια τους τα μάτια την κουστωδία των Μνημονίων να μπαινοβγαίνει στα υπουργεία με τους απειλητικούς φακέλους γεμάτους νούμερα. Τώρα πια, αν δεν το καταλάβατε, δεν είμαστε ο «απλός άνθρωπος» του ευσυγκίνητου Προέδρου μας, είμαστε νούμερα στους φακέλους της Τρόικας. Κι αν φωνάζουν οι συνδικαλιστές ότι δεν θα επιτρέψουν να πειραχθεί η ΑΤΑ ή οι εργοδότες ότι θα την καταργήσουν· κι αν καθησυχάζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι θα κάνουν σκληρές διαπραγματεύσεις και η Τρόικα δεν θα παίζει μόνη της στο γήπεδο· κι αν διαβεβαιώνει το κυβερνών κόμμα ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι και τόσο εξωφρενικό· το γεγονός είναι ένα: ότι όλα αυτά δεν είναι πλέον στα χέρια τους. Τα παρέδωσαν συνειδητά και μεθοδευμένα, όπως ακριβώς ένα προμελετημένο έγκλημα, στα χέρια των κουστουμαρισμένων τροϊκανών με τα πλατιά χαμόγελα.
Έχει μήπως άδικο ο Γλαύκος Χατζηπέτρου, που φωνάζει τις τελευταίες μέρες στα ραδιόφωνα ότι δεν μπορεί να φορτώνονται όλα στους εργαζόμενους κι ότι οι έχοντες και κατέχοντες (πώς και δεν μας τους λένε συνεχώς, όπως προηγουμένως, αυτούς τους έχοντες και κατέχοντες;) πρέπει να πληρώσουν αυτά που χρωστούν στο κράτος; Έχει απόλυτο δίκαιο. Αλλά, τώρα είναι αργά. Διότι όταν έκανε πλάτες στην κυβέρνηση, μαζί με τους ηγέτες της ΣΕΚ (με συγχωρείτε κ. Χατζηπέτρου και κ. Μωυσέως, αλλά έτσι το αντιλαμβάνομαι) και δεχόταν με αγαλλίαση τις υποσχέσεις του Προέδρου Χριστόφια, για κοινωνικό διάλογο και για την αγάπη που έχει στον απλό άνθρωπο και στον εργαζόμενο και γενικά στο φτηνό λαϊκισμό, υποσχέσεις που κατ’ επανάληψη αποδείχθηκαν κούφιες, έπρεπε να γνωρίζει ότι θα φτάναμε εδώ. Ότι οι εργοδότες θα άρπαζαν την ευκαιρία να τρέξουν στην Τρόικα να ζητήσουν κατάργηση της ΑΤΑ. Ότι ο δανειζόμενος δεν βάζει ποτέ όρους, είναι ο δανειστής που τους βάζει. Ότι εκείνοι που τους υπόσχονταν ότι δεν θα ενοχληθούν τα κεκτημένα τους, σήμερα θα τους λένε ότι δεν είναι και τόσο κακό πράμα η Τρόικα κι ότι ήρθε εδώ για να μας βοηθήσει και να μας νοικοκυρέψει… Δεν γνωρίζουν ότι τέτοια νοικοκυρέματα αφορούν πάντα τους εργαζόμενους; Για παράδειγμα, ακόμα κι αν δεν πειραχθούν οι μισθοί των κυβερνητικών, που θα πειραχθούν, μια νέα αύξηση του ΦΠΑ, που θα μας επιβληθεί σίγουρα, ποιους αφορά και ποιους επηρεάζει δραστικά; Τους έχοντες και κατέχοντες ή τον απλό άνθρωπο; Υ.Γ.
Κινδυνολόγοι ήταν αυτοί που φώναζαν να κάνουμε κάτι για να μην φτάσουμε ώς εδώ. Οι υπόλοιποι είναι επικίνδυνοι.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 25/07/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire