ΕΦΗΜΕΡΑ
Καθώς ο κόσμος καίγεται
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
Το πρόβλημα ποιο είναι; Το ότι ένας δημόσιος υπάλληλος διέρρευσε ένα
έγγραφο ή το ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προειδοποίησε την Κεντρική
Τράπεζα της Κύπρου ότι από τις 21 Ιανουαρίου θα σταματήσει η δυνατότητα
των κυπριακών τραπεζών να αξιοποιούν το ταμείο κατεπείγουσας
ρευστότητας; Για ποιο πράγμα ανησυχούν Κεντρική Τράπεζα και Εισαγγελέας;
Το ότι κάποιος υπάλληλος δεν τηρεί το απόρρητο εργασίας, το ότι
ανησυχεί για τους χειρισμούς της οικονομικής κατάστασης ή για το ότι
βρισκόμαστε στο χείλος του κρημνού; Κι άντε και τον βρήκε η Αστυνομία
τον δημόσιο υπάλληλο που διέρρευσε το έγγραφο. Τι έγινε; Τι θα αλλάξει
στην οικονομική κατάσταση του τόπου και των Ευρωπαίων απέναντι στην
Κύπρο (γεγονότα που θα έπρεπε να μας απασχολούν πάνω από όλα); Αυτό που
ανησυχεί τον διοικητή είναι ότι κάποιος υφιστάμενός του δίνει όπλα στην
αντιπολίτευση; Στόχος είναι να κρύψουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί
μέχρι τις εκλογές για να βοηθήσουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να φύγει
με το κεφάλι ψηλά; Από τι ακριβώς θέλει να προφυλάξει ο διοικητής τον
τόπο και τους πολίτες;
Ας πούμε πως οι προθέσεις του διοικητή είναι αγνές κι αυτό που ανησυχεί είναι ο πανικός που θα προκληθεί ανάμεσα στους πολίτες και η εμπιστοσύνη τους απέναντι στις τράπεζες με τη δημοσιοποίηση του σχετικού εγγράφου. Η πραγματικότητα όμως ποια είναι; Αν η κατάσταση είναι τόσο χάλια, τι αλλάζει είτε το πούμε, είτε το κρύψουμε; Και πόσο μπορεί να κρύβεται; Ακόμα κι αν τον καταδικάσουμε στην εσχάτη των ποινών τον υπάλληλο, θα σωθεί ο τόπος;
Μακάρι κάποιος δημόσιος υπάλληλος να διέρρεε έγγραφο που να έλεγε πως τα κοντέινερ στο Μαρί είναι έτοιμα να εκραγούν αλλά δεν γίνονται σωστοί χειρισμοί. Κι ας εθεωρείτο προδοσία. Μακάρι κάποιος δημόσιος υπάλληλος να προειδοποιούσε πως η δράση των τραπεζών έχει ξεφύγει από τις δυνατότητές τους και θα εκραγούν παρασέρνοντας μαζί τους ολόκληρη την οικονομία του τόπου. (Φυσικά, ακόμα και να μας προειδοποιούσαν, αφού περνούσαμε καλά, το πιο πιθανόν είναι πως δεν θα τους λαμβάναμε υπόψη).
Μακάρι Εισαγγελία και Αστυνομία να έδειχναν την ίδια σπουδή για όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο.
Ας πούμε πως οι προθέσεις του διοικητή είναι αγνές κι αυτό που ανησυχεί είναι ο πανικός που θα προκληθεί ανάμεσα στους πολίτες και η εμπιστοσύνη τους απέναντι στις τράπεζες με τη δημοσιοποίηση του σχετικού εγγράφου. Η πραγματικότητα όμως ποια είναι; Αν η κατάσταση είναι τόσο χάλια, τι αλλάζει είτε το πούμε, είτε το κρύψουμε; Και πόσο μπορεί να κρύβεται; Ακόμα κι αν τον καταδικάσουμε στην εσχάτη των ποινών τον υπάλληλο, θα σωθεί ο τόπος;
Μακάρι κάποιος δημόσιος υπάλληλος να διέρρεε έγγραφο που να έλεγε πως τα κοντέινερ στο Μαρί είναι έτοιμα να εκραγούν αλλά δεν γίνονται σωστοί χειρισμοί. Κι ας εθεωρείτο προδοσία. Μακάρι κάποιος δημόσιος υπάλληλος να προειδοποιούσε πως η δράση των τραπεζών έχει ξεφύγει από τις δυνατότητές τους και θα εκραγούν παρασέρνοντας μαζί τους ολόκληρη την οικονομία του τόπου. (Φυσικά, ακόμα και να μας προειδοποιούσαν, αφού περνούσαμε καλά, το πιο πιθανόν είναι πως δεν θα τους λαμβάναμε υπόψη).
Μακάρι Εισαγγελία και Αστυνομία να έδειχναν την ίδια σπουδή για όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό τον τόπο.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire