Κύπρος : Ζητείται ελπίς και ελπίδα δεν υπάρχει...

Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου 

Αντί ενόχους, ψάχνουμε τον οίκο

 Πίστωση χρόνου, από τους πολίτες που δεν εμπιστεύονται πια τους θεσμούς, ζητά ο γενικός εισαγγελέας όσον αφορά την απονομή δικαιοσύνης για την οικονομική κατάρρευση του τόπου. Πόσος χρόνος χρειάζεται; Μπορεί κάποιος να τον προσδιορίσει έστω στο περίπου;

Η νομική υπηρεσία, σύμφωνα με τον γενικό εισαγγελέα, βρίσκεται στο τελικό στάδιο επιλογής των ξένων εμπειρογνωμόνων οι οποίοι θα συμβάλουν στο έργο των ανακριτικών αρχών που διερευνούν τα αίτια που οδήγησαν στην κατάρρευση της οικονομίας και των τραπεζών.
Ένα σχεδόν χρόνο μετά ψάχνουμε ακόμα τον οίκο που θα βοηθήσει τις ανακριτικές αρχές. Αν χρειάστηκαν δέκα μήνες για να βρούμε απλά και μόνο τον οίκο -τον πιο φθηνό, τον πιο ανεξάρτητο και πιο αξιόπιστο, τάχα- πόσος χρόνος χρειάζεται να βρούμε τους ένοχους; Κι άμα τους βρούμε, πόσος χρόνος χρειάζεται να προσαχθούν στα δικαστήρια;

Κι άμα προσαχθούν, πόσος χρόνος χρειάζεται τα δικαστήρια, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία εξετάζονται υποθέσεις, να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους; Για την πιο απλή υπόθεση, αναβολή στην αναβολή, μπορεί να περάσουν δέκα χρόνια. (Στις φυλακές, δεν μπορεί να διοριστεί διευθυντής γιατί εκκρεμεί για πέντε τώρα χρόνια η έφεση του προηγούμενου διευθυντή ο οποίος είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση). Για μια τόσο πολύπλοκη υπόθεση όπως η κατάρρευση μιας ολόκληρης οικονομίας, πόσα χρόνια χρειάζονται; Όχι πως βιαζόμαστε. Σαράντα χρόνια έχουμε τις βαλίτσες έτοιμες να επιστρέψουμε στην Αμμόχωστο και είκοσι χρόνια προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε το χαλούμι ως κυπριακό προϊόν. Γιατί να βιαστούμε τώρα;
Εκτός από πίστωση χρόνου ο γενικός εισαγγελέας ζήτησε από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών να είναι προσεκτική με την παράλληλη έρευνα που διεξάγει ώστε να μην επηρεαστεί το έργο των ανακριτικών αρχών. Φυσικά ήδη ολοκληρώθηκε μια έρευνα, από την επιτροπή Πική όπως επικράτησε να λέγεται, η οποία δεν οδήγησε πουθενά. Ούτε καν ως προπέτασμα καπνού δεν μπόρεσε να λειτουργήσει. Κι είναι κι αυτό ένα άλλο επίτευγμα μας. Να γίνονται έρευνες, αλλά να μην οδηγούν πουθενά. Να ξοδεύονται εκατοντάδες χιλιάδες, χωρίς αποτέλεσμα. Πώς να έχουν εμπιστοσύνη οι πολίτες πως αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά; Τι ενδείξεις υπάρχουν; Μόνο και μόνο το ότι πέρασαν δέκα μήνες και ακόμα ψάχνουμε τον οίκο των εμπειρογνωμόνων είναι ενδεικτικό.