Πέθανε ο ποιητής Έκτωρ Κακναβάτος

 Πέθανε ο ποιητής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Έκτωρ Κακναβάτος, σε ηλικία 90 ετών. Ο Έκτωρ Κακναβάτος, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά. Μεταξύ 1937 και 1941 σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατόπιν εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. 

Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ενώ το 1947 εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο. Είχε διατελέσει σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων. 

Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής του με τίτλο «Fuga». Το 1983 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης για τη συλλογή του In Perpetuum. 

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού εξέφρασε τη λύπη της για τον θάνατο του ποιητή και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, αναφέροντας ότι «η ποίηση έγινε ο δίαυλος μέσα από τον οποίο εξέφραζε τη σκέψη, τα συναισθήματα και τις αντιλήψεις του, έγινε ο τρόπος με τον οποίο επέλεξε να αποτυπώσει το πνευματικό του μανιφέστο. Ο θάνατος του ποιητή Έκτορα Κακναβάτου αποτελεί για την ελληνική ποίηση απώλεια μεγέθους ανάλογου του πνευματικού αναστήματος του εκλιπόντος».

Μεταξύ των έργων του είναι τα «Fuga» (1943), «Διασπορά» (1961), «Η κλίμακα του λίθου» (1964), «Τετραψήφιο» (1971), «Οδός Λαιστρυγόνων» 1978, «Τα μαχαίρια της Κίρκης» (1981), «In Perpetuum» (1983), «Κιβώτιο ταχυτήτων» (1987) «Οι ακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός» (1995) κ.α.

Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη στις 3.30 το μεσημέρι από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.

Με ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά «εκφράζει την οδύνη της για τον θάνατο του ποιητή Έκτορα Κακναβάτου, αγωνιστή της εθνικής αντίστασης, εξόριστου στη διάρκεια του εμφυλίου και ταλαιπωρημένου από την μισαλλοδοξία του μετεμφυλιακού κράτους δάσκαλου, ο οποίος παρέμεινε ως το τέλος στις τάξεις της αριστεράς, χωρίς ποτέ να ενστερνιστεί δογματικές αντιλήψεις. Ο Έκτωρ Κακναβάτος, με τον στιβαρό, αισιόδοξα προτρεπτικό του λόγο τάχθηκε από νωρίς σε μια ποίηση που υποστηλώνει τη ζωή και συμφιλιώνει τον άνθρωπο με τις «ακαταμάχητα αβέβαιες», χαοτικές διαστάσεις του κόσμου. Το πλούσιο έργο του είναι η κατάθεση μιας γενιάς και μιας «φωνής-ράτσας υψικαμίνου» που αδιάκοπα διψούσε για ουσιαστική ελευθερία».

 Πηγή: ΑΠΕ