Το «μη χείρον»... χείριστον!
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010
Εκείνο που χαρακτηρίζει και «σταμπάρει» ανεξίτηλα τους... ανεξάρτητους κυβερνητικούς υποψηφίους δεν είναι τόσο τα ιδιαίτερα γνωρίσματα (ηπιότης του Καμίνη, «ριζοσπαστισμός» του Μπουτάρη, μεταλλάξεις του Τατούλη κ.τ.λ.), αλλά η υποστήριξή τους από το κυβερνών κόμμα.
Απόδειξη απτή, το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ θεώρησε επιβεβαίωση της πολιτικής του το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Επομένως, είναι βέβαιον ότι το βράδυ της Κυριακής το κυβερνών κόμμα θα εγκαταλείψει εντελώς τα προσχήματα και θα θριαμβολογήσει ανοιχτά εν η περιπτώσει εκλεγούν οι... ανεξάρτητοι εκλεκτοί του (Καμίνης, Μπουτάρης, Τατούλης), καθώς και οι καθαρώς κομματικοί υποψήφιοι (Σγουρός, Μίχας κ.ά.). Και θα 'χει δίκιο: θετική ψήφος στους συγκεκριμένους υποψηφίους σημαίνει πλήρη νομιμοποίηση της ασκούμενης πολιτικής. Μιας πολιτικής ακραιφνώς νεοφιλελεύθερης, άκρως δυναστικής και αντιλαϊκής, η οποία -με άλλοθι την υπαρκτή κρίση- οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο. Μιας πολιτικής την οποία μόνο μια πρωτόγονη Δεξιά θα μπορούσε να διανοηθεί και να υλοποιήσει... Οι «ανεξάρτητοι» κυβερνητικοί υποψήφιοι ουδέποτε ψέλλισαν έστω μια λέξη εναντίον της ζοφερής αυτής πολιτικής. Ποτέ δεν προβληματίστηκαν. Ούτε εναντιώθηκαν... Λένε κάποιοι, ότι η ψήφος στους κυβερνητικούς υποψηφίους αποτελεί το «μη χείρον», δηλαδή, το «βέλτιστον», με συγκρίσιμο μέγεθος τους υποψηφίους της Δεξιάς. Ομως με βάση τα προεκτεθέντα περί πρωτόγονης Δεξιάς που κυβερνά με έξωθεν εντολείς και Μνημόνιο, κάλλιστα μπορεί να πει κανείς: το μη χείρον... χείριστον! *** Μέμνησο: βλάπτουν τη Συρία το ίδιο. Και οι δύο. 
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire