Αν µιλούσαν οι άνεργοι…

Γιώργος Ρωμαίος
Οι επτακόσιες και πλέον χιλιάδες άνεργοι είναι τα θύµατα της κρίσης, τα οποία οι πάντες αγνοούν και ουδείς τα εκπροσωπεί. Χιλιάδες είναι οι άνεργοι σε προχωρηµένη ηλικία χωρίς προοπτική να βρουν κάποια δουλειά. Και οι περισσότεροι είναι οικογενειάρχες µε υποχρεώσεις, τις οποίες δεν µπορεί να καλύψει το επίδοµα ανεργίας. Δεν είναι λίγοι και οι νέοι µε πανεπιστηµιακά και µεταπτυχιακά πτυχία που αναγκάζονται να αναζητούν οποιαδήποτε απασχόληση ή να αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθεί µια ελπιδοφόρα για το µέλλον της χώρας γενιά.

Είναι η σιωπηλή πλειοψηφία των θυµάτων της κρίσης. Δεν είναι οργανωµένη και δεν έχει εκπροσώπηση για να αντιπαρατεθεί στους βολεµένους, οι οποίοι µε τις απεργίες, τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, µε τις καταλήψεις λιµανιών και αεροδροµίων παραλύουν τη χώρα και υπονοµεύουν τον τουρισµό, τον µόνο τοµέα οικονοµικής δραστηριότητας που έχει ανοδική πορεία.

Το άνοιγµα των κλειστών επαγγελµάτων ανοίγει προοπτικές για κάποιους ανέργους. Θίγει, βέβαια, τους κατέχοντες, αλλά δεν τους οδηγεί σε ανεργία.

Τους µειώνει το κοµµάτι της πίτας, το οποίο, για πολλούς, δεν ήταν και µικρό. Μια καταγραφή της κτηθείσης περιουσίας θα επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές… Κατανοητή η αντίδρασή τους. Ουδείς δέχεται αδιαµαρτύρητα απώλεια εισοδήµατος. Ακατανόητη όµως είναι η υποστήριξή τους από πολιτικούς οµότεχνους και άλλους.

Λάθος! Δεν είναι ακατανόητη η συµπεριφορά των πολιτικών που συµπλέουν και συµπαρίστανται στις αντιδράσεις των οργανωµένων τάξεων και συµφερόντων. Είναι κατανοητή. Είναι ψήφοι δεδοµένες και γραµµένες στον κατάλογο των ψηφοφόρων. Ενώ οι άνεργοι είναι άγνωστοι. Η ψήφος τους δεν «µετράει»! Γιατί δεν είναι καταχωρισµένη στα κιτάπια των βουλευτών. Αλλωστε ποιος βουλευτής ή υποψήφιος θα τολµούσε να ζητήσει ψήφο από έναν άνεργο;

Αν οι εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων ήσαν οργανωµένοι θα τολµούσε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ να διακηρύσσει από τα τηλεοπτικά παράθυρα ότι θα κλείσει τα ταµεία των εφοριών για να µην εισπράττονται φόροι; Το άκουσα και δεν το πίστευα. Περίµενα την επόµενη ηµέρα να το διαβάσω στις εφηµερίδες. Ιδού τι είπε ο κ. Παπασπύρου. Η αντίδραση για περικοπές µισθών και επιδοµάτων, µε το ενιαίο µισθολόγιο, δεν θα είναι γενική απεργία «για να µη δηµιουργηθούν προβλήµατα στον πολίτη», αλλά «στοχευµένες ενέργειες», όπως η µη είσπραξη των φόρων!

Ο πολύπειρος κ. Παπασπύρου γνωρίζει ότι οι πολίτες δεν ταλαιπωρούνται όταν απεργούν οι δηµόσιοι υπάλληλοι, αλλά όταν είναι στα γραφεία τους… Απόδειξη ότι η ταλαιπωρία τους µειώθηκε όταν ιδρύθηκαν τα ΚΕΠ, τα οποία είναι εκτός της «σκέπης» της ΑΔΕΔΥ. Γνωρίζει, ακόµη, ότι το µεγαλύτερο µέρος της φορολογίας αναλώνεται στους µισθούς των δηµοσίων υπαλλήλων. Με τη «στοχευµένη ενέργεια» της µη είσπραξης των φόρων «τρώνε τις σάρκες τους» και όχι τις «σάρκες του ΠΑΣΟΚ», κατά κάποιους σχολιαστές… Αυτές έχουν «φαγωθεί» από τους συνδικαλιστές και άλλους από καιρό… Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ ανέπτυξε την καινοφανή θεωρία ότι η «στοχευµένη ενέργεια» µη είσπραξης των φόρων δεν είναι λευκή απεργία! Ισως. Μήπως είναι σαµποτάζ; Οποιος και αν είναι ο χαρακτηρισµός, αν η ΑΔΕΔΥ προχωρήσει στην υλοποίηση αυτής της απειλής η κυβέρνηση οφείλει να αντιδράσει αποφασιστικά και να προστατεύσει το δηµόσιο συµφέρον.

Οσο δίκιο και αν έχουν οι δηµόσιοι υπάλληλοι από τις σχεδιαζόµενες περικοπές, ας µην ξεχνάνε ότι µόνο αυτοί έχουν διασφαλισµένη δουλειά και εισόδηµα, όταν η παγκόσµια κρίση απειλεί ακόµη και το πακέτο στήριξης που αποφασίστηκε τον Ιούλιο στις Βρυξέλλες. Και ουδεµία στήριξη και συµπαράσταση έχουν, εκτός από ανεύθυνους πολιτικούς που ενδιαφέρονται για την ψήφο τους. Ας µην προκαλούν την κοινωνία των ανέργων και της αγωνίας.

Πηγή: Το Βήμα
Δημοσιεύτηκε στις 14/08/2011