Του Άριστου Μιχαηλίδη
Οι ηγέτες του συνδικαλιστικού κινήματος, μετά τη συνάντησή τους με
την Τρόικα, έδιναν την εντύπωση ότι έπεσαν από τα σύννεφα. Έλεγαν τι
τους είπαν οι τροϊκανοί κι ωσάν να μην πίστευαν στ’ αυτιά τους. Πρώτη
φορά άκουγαν τέτοια πράματα. «Ήταν ξεκάθαρη η άποψή τους», έλεγε για
παράδειγμα ο κ. Φελλάς της ΠΕΟ, «ότι πρέπει να υπάρξει μείωση στο
κρατικό μισθολόγιο» κι ότι θέλουν να καταργηθεί η ΑΤΑ κι άλλα δικαιώματα
και ωφελήματα των εργαζομένων. Όμως, γιατί να ζητούν οι τροϊκανοί
τέτοια μέτρα, αφού η οικονομία μας πάει καλά, όπως έλεγε ο κ.
Χριστόφιας, μόλις τον περασμένο μήνα και χειροκροτούσαν οι
συνδικαλιστές; «Ούτε θα ληφθούν άλλα μέτρα που θα κουτσουρεύουν τα
δικαιώματα των εργαζομένων. Τελεία και παύλα, όσο τουλάχιστον είμαι
Πρόεδρος» (1/6/2012). Τελεία και παύλα, λοιπόν.Αλλά, ο κ. Χριστόφιας είναι πολιτικός και δεν πληρώνει κανένα πρόστιμο με αυτές τις λαϊκές ατάκες, που αναιρούνται συνεχώς από τα γεγονότα. Οι συνδικαλιστές, όμως, που έχουν ευθύνη να προστατεύουν τους εργαζόμενους, δεν είχαν γνώση της κατάστασης; Πίστευαν πράγματι ότι θα απευθυνόταν η κυβέρνηση στον Μηχανισμό και θα έμεναν αλώβητα τα ωφελήματα των εργαζομένων;
Μόλις στις 13/6/2012 ο γενικός γραμματέας του κυβερνώντος κόμματος περηφανευόταν ότι το δημόσιο χρέος είναι 71% και δεν χρειάζεται προσφυγή στον Μηχανισμό «για τα προβλήματα της οικονομίας». Και προχτές, 23 Ιουλίου, ανακοινώθηκε από τη Εurostat, ότι το δημόσιο χρέος ανήλθε στο 74,6% του ΑΕΠ το πρώτο τρίμηνο του 2012. Χρειάζεται πολύς νους για να καταλάβει κανείς ότι ακολουθούμε ασταμάτητα τα πιο εφιαλτικά σενάρια;
Ότι αν μέσα σε τρεις μήνες, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά έντεκα μονάδες σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011 (η μεγαλύτερη αύξηση μετά την Πορτογαλία), στους επόμενους τρεις μήνες και μέχρι να ανακοινώσει η Τρόικα τις αποφάσεις της, θα είναι εκτός ελέγχου και δεν θα είναι διαχειρίσιμο ή βιώσιμο, όπως είναι οι εκφράσεις των τεχνοκρατών;
Δεν λέει, λοιπόν, καινούργια πράματα η Τρόικα, λέει αυτά που θα έπρεπε να περιμένουν όλοι, προπάντων εκείνοι που όφειλαν να διορθώσουν τις στρεβλώσεις και τη διόγκωση της κρατικής μηχανής αλλά αποδείχτηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν την κατάσταση και τώρα, θα μας επιβάλουν οι δανειστές πολύ οδυνηρότερες διευθετήσεις. Όταν, μόλις στις 22 Ιουνίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωνε ότι «η οικονομία μας πάει καλά», ήθελαν να χειροκροτούμε σαν χαζοχαρούμενοι. Λες και δεν βλέπαμε ότι μας πουλούσε λουβάνες (με κάθε σεβασμό στους θεσμούς, ασφαλώς). Έλεγε, «οι προσπάθειέςμας να αντιμετωπίσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος πάνε καλά και έχουμε θετικά αποτελέσματα» και λίγες μέρες αργότερα έκανε αίτηση στον Μηχανισμό και το δημόσιο χρέος πεταγόταν στο 74,6%. Φυσικά, ο κ. Χριστόφιας σε εφτά μήνες θα αποσυρθεί, ίσως θα αρχίσει να κάνει και διαλέξεις για την οικονομία, όπως τον Κλίντον, αλλά ο Μηχανισμός που έφερε θα είναι εδώ και ο απλός άνθρωπος θα επωμίζεται για πολλά χρόνια τα μαρτύρια που θα του επιβάλει. Ας μην κάνουν, λοιπόν, τους έκπληκτους οι συνδικαλιστές και όσοι άλλοι έβριζαν τόσους μήνες τους «κινδυνολόγους», που τους προειδοποιούσαν κι έκαναν διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή. Να πάνε στο Προεδρικό να ζητήσουν εξηγήσεις.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 26/07/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire