Κύπρος - Ταπί και ψύχραιμοι. Εμείς δεν θα γινόμασταν όπως την Ελλάδα μισιη μου.

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

Εμείς δεν θα γινόμασταν όπως την Ελλάδα. Η δικιά μας περίπτωση δεν ήταν τόσο τραγική. Ένα μικρό προβληματάκι είχαμε με τις τράπεζες, αλλά θα το λύναμε μέχρι να πεις κρεμμύδι στα ρωσικά (ή έστω στα κινέζικα). Τα δικά μας τα χάλια, μας έκαναν να πιστέψουμε, δεν ήταν τόσο χάλια. Όμως τελικά δεν υπάρχουν πολλών ειδών χάλια. Τα χάλια είναι χάλια. Και το πιο εξωφρενικό στη δικιά μας περίπτωση είναι ότι βλέπαμε το παγόβουνο εδώ και μήνες. Αλλά δεν κάναμε στροφή, δεν επαναπροσδιορίζαμε τη γραμμή πλεύσης μας. Επιμέναμε να πηγαίνουμε κατευθείαν προς το παγόβουνο και όσοι έλεγαν «πάρτε μέτρα», θεωρούνταν ύποπτοι και χαρακτηρίζονταν εχθροί του λαού.
Τώρα ακούμε για μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15%, 10% κόψιμο στις συντάξεις (και αν αφορά αυτούς που πιάνουν 2500 ευρώ το μήνα, καλώς, αν αφορά όμως και αυτούς που πιάνουν 500, τι θα γίνει;), ακούμε για κατάργηση του 13ου, για κατάργηση της ΑΤΑ και μας πιάνει σύγκρυο.
Όμως, όταν όλα αυτά θα συμβούν, δεν θα φταίει η λαϊκή κυβέρνηση.
Θα φταίνε οι κακοί της Τρόικας κι ο πρόεδρος, που αρνήθηκε να αλλάξει ρότα και έστειλε το πλοίο κατευθείαν πάνω στο παγόβουνο, θα δικαιούται να μιλά για κλεφταράδες της υφηλίου και τα παιδιά του θα δικαιούνται να διαδηλώνουν με τους υπόλοιπους αγανακτισμένους.
Γιατί, κάποια στιγμή θα αγανακτίσουν οι άνθρωποι. Δεν είναι δυνατόν να χάνουν τις οικονομίες μιας ζωής, το ποσό που έπιασαν από την ασφάλεια όταν έμειναν τετραπληγικοί, το ποσό που πήραν επειδή έχασαν τους γονείς τους και να μην αγανακτούν, γιατί κάποιοι τους ξεγέλασαν.
Δεν είναι δυνατόν οι άνθρωποι να σκέφτονται ότι ξεκινήσαμε από ένα μικρό σπυράκι που μπορούσε να αφαιρεθεί και το αφήσαμε να εξελιχθεί σε κακοήθη όγκο και να μη ζητάμε ευθύνες. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε άνεργοι και να παραμένουμε τόσο ψύχραιμοι. Δεν είναι δυνατόν να βυθιζόμαστε και να παραμένουμε στην πίστα προσποιούμενοι τους ευτυχισμένους επιβάτες του πολυτελούς κρουαζερόπλοιου και μόνο όσοι έχουν παχυλά εφάπαξ, να πηδάνε στις βάρκες για να φύγουν.

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 26/07/2012