ΕΦΗΜΕΡΑ
Το θηρίο βρυχάται
Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου
ΑΝ ΚΑΙ θλιβερή η εικόνα μπορούμε να τη δικαιολογήσουμε. Ένας άνθρωπος στριμωγμένος στη γωνία, βλέπει και την τελευταία του σανίδα σωτηρίας να πέφτει πάνω του και να τον χτυπά αλύπητα. Ο άνθρωπος που νόμιζε πως θα του χαϊδέψει τα αφτιά, του είπε τα χειρότερα. Κι αυτός προσπαθεί να πιαστεί απ’ οπουδήποτε. Να κόψει μια κορδέλα, να τον χειροκροτήσουν 100, 500, 1000, να του φωνάξουν «άξιος» και να πιστέψει πως αυτή είναι η γνώμη του λαού κι αυτή είναι η αλήθεια. Ένας άνθρωπος θυμωμένος που συνειδητοποιεί πως έκανε λάθος όταν αφέθηκε να το παίξει δημοκρατικός. Και κλοτσά με λύσσα. Βρίσκει χίλιες δικαιολογίες για να πειστεί αν μη τι άλλο ο ίδιος, γιατί αλλιώς το βάρος είναι ασήκωτο. Φωνάζει τους πιο στενούς τους συνεργάτες, όχι για να τους συμβουλευτεί και να ανταλλάξουν απόψεις για την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί, αλλά όταν πια έχει πάρει τις αποφάσεις του, για να τους υποβάλει το δίκιο που αποφάσισε πως έχει.
Τον πρόεδρο λοιπόν, όσο θλιβερός κι αν είναι, μπορούμε να τον κατανοήσουμε. Μπορούμε να δούμε τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται και να αιτιολογήσουμε τις όποιες αντιδράσεις του. Οι υπόλοιποι όμως; Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ που αμφισβητεί τον άνθρωπο που όταν οι υπόλοιποι αμφισβητούσαν, τους έλεγε να περιμένουν και θα εκπλαγούν…; Να κλοτσά κι αυτός με ανάλογο μένος και να θέλει να εμπλέξει και τους νεκρούς; Ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου, Χρίστος Χριστοφίδης, να αποδίδει τις αντιδράσεις στις οσμές του αερίου και να υπονοεί πως αυτοί που ζητούν την παραίτηση του προέδρου, το κάνουν για να επωφεληθούν των μιζών ή της δόξας από την ανεύρεση του αερίου, το οποίο ακόμα δεν είδαμε; Κι όλοι μαζί να ρίχνουν λάσπη σε έναν άνθρωπο που πριν λίγες βδομάδες μας έλεγαν πόσο αξιόλογος και ως νομικός και ως προσωπικότητα είναι. Όλους αυτούς πώς να τους δικαιολογήσεις; Τι είδους πόρισμα θα ήταν δεχτό; Ένα πόρισμα που θα απέδιδε γενικές κι αόριστες ευθύνες; Άντε το πολύ και σε δυο τρεις δημόσιους υπαλλήλους; Ένα πόρισμα που θα κατέληγε σ’ αυτό που ήθελε να ακούσει ο πρόεδρος: Άξιος; Ενώ ο Πολυβίου «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα;».
Τον πρόεδρο λοιπόν, όσο θλιβερός κι αν είναι, μπορούμε να τον κατανοήσουμε. Μπορούμε να δούμε τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται και να αιτιολογήσουμε τις όποιες αντιδράσεις του. Οι υπόλοιποι όμως; Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ που αμφισβητεί τον άνθρωπο που όταν οι υπόλοιποι αμφισβητούσαν, τους έλεγε να περιμένουν και θα εκπλαγούν…; Να κλοτσά κι αυτός με ανάλογο μένος και να θέλει να εμπλέξει και τους νεκρούς; Ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου, Χρίστος Χριστοφίδης, να αποδίδει τις αντιδράσεις στις οσμές του αερίου και να υπονοεί πως αυτοί που ζητούν την παραίτηση του προέδρου, το κάνουν για να επωφεληθούν των μιζών ή της δόξας από την ανεύρεση του αερίου, το οποίο ακόμα δεν είδαμε; Κι όλοι μαζί να ρίχνουν λάσπη σε έναν άνθρωπο που πριν λίγες βδομάδες μας έλεγαν πόσο αξιόλογος και ως νομικός και ως προσωπικότητα είναι. Όλους αυτούς πώς να τους δικαιολογήσεις; Τι είδους πόρισμα θα ήταν δεχτό; Ένα πόρισμα που θα απέδιδε γενικές κι αόριστες ευθύνες; Άντε το πολύ και σε δυο τρεις δημόσιους υπαλλήλους; Ένα πόρισμα που θα κατέληγε σ’ αυτό που ήθελε να ακούσει ο πρόεδρος: Άξιος; Ενώ ο Πολυβίου «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μη μας πει κανένα;».
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire