Της Ανδρούλας Ταραμουντά
ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ από τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ για έξοδο
της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ευρωζώνη και την αξιολόγηση για την
ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να έσβησαν μέσα σε ένα 48ωρο, οι
στοχεύσεις όμως είναι εκεί. Κι αυτό φάνηκε από την άμυνα που έβγαλε το
ΑΚΕΛ και τη συνολική διαχείριση ως αποτέλεσμα του δημόσιου
προβληματισμού, την ώρα μάλιστα που η χώρα μας προεδρεύει του
Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ζήτημα παραμένει ανοιχτό και
συνεχίζει να προκαλεί αναταραχή εντός και εκτός Κύπρου σε μια συγκυρία
που η χώρα μας, η οικονομία μας και οι απλοί πολίτες βιώνουμε μια
εξαιρετικά δύσκολη δοκιμασία λόγω της κρίσης.
Οι τοποθετήσεις του κ. Άντρου Κυπριανού όπως και η επιχειρηματολογία του εκπροσώπου Τύπου του ΑΚΕΛ την επόμενη μέρα ανέδειξαν τις πραγματικές στοχεύσεις της Εζεκίας Παπαϊωάννου.
Που δεν είναι άλλες από την προστασία του κόμματος. Κι όταν λέμε κόμμα ένα είναι, το κόμμα: το ΑΚΕΛ. Αυτό αποδεικνύεται από την τακτική που η Εζεκία Παπαϊωάννου επέλεξε στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές του 2013. Επέλεξε να μην διεκδικήσει επανεκλογή ο Δημήτρης Χριστόφιας για να ελαχιστοποιήσει το πολιτικό κόστος για το κόμμα από τη δική του διακυβέρνηση. Προτίμησε υποψήφιο από την περιφέρεια της Αριστεράς αντί κομματικό, για τον ίδιο λόγο. Στην παρούσα φάση έβγαλε στην επιφάνεια ευρωσκεπτικισμό άλλων εποχών, όχι απλώς για τα συν και τα πλην από την παραμονή στην Ευρωζώνη αλλά και για την παραμονή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτή η επιχειρηματολογία δεν μπορεί παρά να είναι άμυνα για τα επαχθή μέτρα που έρχονται με την Τρόικα και προσπάθεια συσπείρωσης του σκληρού πυρήνα του κόσμου που ψηφίζει ΑΚΕΛ ενόψει των προεδρικών εκλογών.
Η άμυνα του ΑΚΕΛ δυστυχώς μας παίρνει δεκάδες χρόνια πίσω. Και σε ό,τι αφορά στον τρόπο που το κόμμα της Αριστεράς πολιτεύεται αλλά και την πολιτική ζωή του τόπου γενικότερα, αφού είναι τοις πάσι γνωστό ότι τα κόμματα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Πέρασαν δεκάδες χρόνια για να απαγκιστρωθεί το ΑΚΕΛ από αγκυλώσεις, όπως για παράδειγμα ότι το κυπριακό Σύνταγμα δεν επιτρέπει τη διεκδίκηση της προεδρίας από στέλεχος του, ή την αποδοχή της Ευρώπης… Το πισωγύρισμα δεν καταδεικνύει παρά αδυναμία διαχείρισης στα δύσκολα…
Οι τοποθετήσεις του κ. Άντρου Κυπριανού όπως και η επιχειρηματολογία του εκπροσώπου Τύπου του ΑΚΕΛ την επόμενη μέρα ανέδειξαν τις πραγματικές στοχεύσεις της Εζεκίας Παπαϊωάννου.
Που δεν είναι άλλες από την προστασία του κόμματος. Κι όταν λέμε κόμμα ένα είναι, το κόμμα: το ΑΚΕΛ. Αυτό αποδεικνύεται από την τακτική που η Εζεκία Παπαϊωάννου επέλεξε στην πορεία προς τις προεδρικές εκλογές του 2013. Επέλεξε να μην διεκδικήσει επανεκλογή ο Δημήτρης Χριστόφιας για να ελαχιστοποιήσει το πολιτικό κόστος για το κόμμα από τη δική του διακυβέρνηση. Προτίμησε υποψήφιο από την περιφέρεια της Αριστεράς αντί κομματικό, για τον ίδιο λόγο. Στην παρούσα φάση έβγαλε στην επιφάνεια ευρωσκεπτικισμό άλλων εποχών, όχι απλώς για τα συν και τα πλην από την παραμονή στην Ευρωζώνη αλλά και για την παραμονή της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτή η επιχειρηματολογία δεν μπορεί παρά να είναι άμυνα για τα επαχθή μέτρα που έρχονται με την Τρόικα και προσπάθεια συσπείρωσης του σκληρού πυρήνα του κόσμου που ψηφίζει ΑΚΕΛ ενόψει των προεδρικών εκλογών.
Η άμυνα του ΑΚΕΛ δυστυχώς μας παίρνει δεκάδες χρόνια πίσω. Και σε ό,τι αφορά στον τρόπο που το κόμμα της Αριστεράς πολιτεύεται αλλά και την πολιτική ζωή του τόπου γενικότερα, αφού είναι τοις πάσι γνωστό ότι τα κόμματα λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Πέρασαν δεκάδες χρόνια για να απαγκιστρωθεί το ΑΚΕΛ από αγκυλώσεις, όπως για παράδειγμα ότι το κυπριακό Σύνταγμα δεν επιτρέπει τη διεκδίκηση της προεδρίας από στέλεχος του, ή την αποδοχή της Ευρώπης… Το πισωγύρισμα δεν καταδεικνύει παρά αδυναμία διαχείρισης στα δύσκολα…
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 26/09/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire