Κρούγκμαν:"Δίχως κανένα αποτέλεσμα η λιτότητα σε Ελλάδα και Ισπανία"

Υπέρ της κοινής γνώμης σε Ελλάδα και Ισπανία που αντιδρά στα μέτρα λιτότητας τάσσεται με άρθρο του στους New York Times ο Πολ Κρούγκμαν.

Στο άρθρο με τίτλο «η Ευρωπαϊκή τρέλα με τη λιτότητα» ο νομπελίστας οικονομολόγος χαρακτηρίζει άσκοπη και παράλογη την λιτότητα που απαιτούν οι Βρυξέλλες από τις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης.
«Ωραίος ο εφησυχασμός. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, η συμβατική σοφία ήταν ότι η Ευρώπη τελικά είχε τα πράγματα υπό έλεγχο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την υπόσχεση ότι θα αγοράζει τα ομόλογα των προβληματικών κυβερνήσεων εάν χρειαστεί είχε ηρεμήσει τις αγορές. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν όλα αυτά τα έθνη-οφειλέτες ήταν να συμφωνήσουν σε περισσότερη και βαθύτερη λιτότητα-η προϋπόθεση για τα δάνεια της κεντρικής τράπεζας- και όλα θα ήταν καλά» γράφει ο Κρούγκμαν.
«Ωστόσο, οι προμηθευτές αυτής της συμβατικής σοφίας ξέχασαν ότι σε αυτό εμπλέκονται άνθρωποι
. Ξαφνικά, η Ισπανία και η Ελλάδα βασανίζονται από απεργίες και μεγάλες διαδηλώσεις. Η κοινή γνώμη σε αυτές τις χώρες στην πραγματικότητα λέει ότι έχει φτάσει στα όρια της: Με την ανεργία στα επίπεδα της Μεγάλης Ύφεσης και με την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη των εργαζομένων να υποβαθμίζεται σε σημείο να αναζητεί τροφή στα σκουπίδια η λιτότητα έχει παρά γίνει.
Και αυτό σημαίνει ότι ίσως δεν υπάρχει καμία συμφωνία τελικά» σημειώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος και συνεχίζει: «Πολλοί σχολιασμοί δείχνουν ότι οι πολίτες της Ισπανίας και η Ελλάδα καθυστερούν απλώς το αναπόφευκτο, διαμαρτυρόμενοι εναντίον θυσιών που πρέπει να γίνουν στην πραγματικότητα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι διαδηλωτές έχουν δίκιο. Η περισσότερη λιτότητα δεν εξυπηρετεί κανένα χρήσιμο σκοπό: οι πραγματικά παράλογοι παίκτες εδώ είναι οι δήθεν σοβαροί πολιτικοί και αξιωματούχοι που απαιτούν ακόμη μεγαλύτερο πόνο».
Στη συνέχεια ο Κρούγκμαν αναφέρεται στο πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας και τα σκληρά μέτρα περικοπών που ανακοινώθηκαν χθες. Αφού εξηγεί το παράλογο τις επιμονής με την λιτότητα που τελικά βαθαίνει την ύφεση και δεν επιτυγχάνει τους στόχους ο νομπελίστας οικονομολόγος αναρωτιέται: «Γιατί τότε υπάρχουν απαιτήσεις για ακόμη μεγαλύτερο πόνο;»
«Εν μέρει η εξήγηση είναι ότι στην Ευρώπη, όπως και την Αμερική, παρά πολλοί και πολύ σοβαροί άνθρωποι έχουν καταληφθεί από την λατρεία της λιτότητας εξαιτίας της πεποίθησης ότι τα δημοσιονομικά ελλείμματα και όχι η μαζική ανεργία είναι ο ξεκάθαρος και παρών κίνδυνος και η μείωση του ελλείμματος κατά κάποιο τρόπο θα λύσει το πρόβλημα που προκλήθηκε από την υπερβολή του ιδιωτικού τομέα» αναφέρει ο οικονομολόγος.
Επιπλέον εξηγεί ότι οι Γερμανοί αξιωματούχοι επιμένουν σε μία λάθος οπτική της κατάστασης στην ευρωζώνη και παρουσιάζουν το πρόβλημα ως ένα σχέδιο ηθικής με βάση το οποίο κάποιες χώρες έζησαν πάνω από τις δυνατότητες τους και τώρα αντιμετωπίζουν τα αποτελέσματα. «Εάν η Γερμανία θέλει πράγματι να σώσει το ευρώ τότε θα πρέπει να αφήσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να σώσει τα έθνη-οφειλέτες και θα πρέπει να το κάνει χωρίς την απαίτηση επιπλέον άσκοπου πόνου» καταλήγει ο Κρούγκμαν.