Του Στέφανου Κωνσταντινίδη
Η αντιμετώπισή της κρίσης από τους Ευρωπαίους ηγέτες θυμίζει μαθητευόμενους μάγους. Στον ορίζοντα φαίνονται πια και οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τουλάχιστον όσον αφορά την Ελλάδα, το ΔΝΤ φαίνεται να εισηγείται και νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, κάτι στο οποίο αντιτίθεται το Βερολίνο. Γενικότερα το ΔΝΤ δέχεται επικρίσεις και πιέσεις από τις χώρες εκτός Ευρωζώνης που θεωρούν ότι διαθέτει τεράστια ποσά για την Ευρώπη και παραμελεί τον υπόλοιπο κόσμο, και μάλιστα τις φτωχότερες αναπτυσσόμενες χώρες.
Την ίδια ώρα βαθαίνει και το χάσμα ανάμεσα στον ευρωπαϊκό Βορρά και τον ευρωπαϊκό Νότο. Στην πραγματικότητα ο ευρωπαϊκός στόχος που ήταν κάποτε η Γερμανία να ενσωματωθεί στην Ευρώπη για να αποφύγει τους κακούς δαίμονές της των δύο Παγκοσμίων Πολέμων, έχει ανατραπεί. Με την οικονομική ισχύ που διαθέτει σήμερα το Βερολίνο έχει πετύχει ουσιαστικά να επιβληθεί στην Ευρώπη. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι πολιτικοί αναλυτές μιλούν πια όχι για μια Γερμανία ενσωματωμένη στην Ευρώπη αλλά για μια γερμανική Ευρώπη. Ο ρόλος της Γαλλίας στο πλαίσιο του πάλαι ποτέ ισχυρού γαλλογερμανικού άξονα έχει περιοριστεί σχεδόν στο ελάχιστο.
Η Γερμανία έχει δημιουργήσει ένα νέο άξονα με τις βόρειες χώρες της Ευρώπης οι οποίες επιδιώκουν μαζί με το Βερολίνο να οικοδομήσουν μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων. Είναι όμως αμφίβολο αν ο ευρωπαϊκός Νότος θα αποδεχτεί το ρόλο ενός υποδεέστερου εταίρου όπως φαίνεται να είναι ο στόχος του Βερολίνου. Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής είναι σήμερα πιο εμφανή στην Ισπανία και την Ελλάδα όπου η κρίση βαθαίνει καθημερινά και οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν πια στους δρόμους ενάντια στα επώδυνα μέτρα που υποβιβάζουν το επίπεδο ζωής τους. Η Ισπανία αντιμετωπίζει και εσωτερικό πρόβλημα, με την Καταλονία, την πιο πλούσια περιοχή της, να επιδιώκει, αν όχι την ανεξαρτησία, τουλάχιστον περισσότερη αυτονομία για την αντιμετώπιση της κρίσης. Για την Ελλάδα επανεμφανίστηκαν τα σενάρια που μιλούν για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Σε κάτι τέτοιο φαίνεται να αντιτίθεται το Παρίσι ενώ και η Ουάσιγκτον διαμήνυσε στο Βερολίνο την αντίθεσή της να τεθεί η Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης αυτή την περίοδο. Λέγεται ότι ο πρόεδρος Ομπάμα διαμήνυσε στο Βερολίνο πως μια τέτοια απόφαση θα πρέπει να ληφθεί μόνο μετά τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αλλά και οι ίδιοι οι Γερμανοί παραμένουν διστακτικοί στο σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, φοβούμενοι ότι η κρίση που θα επακολουθήσει θα είναι πιθανόν ανεξέλεγκτη. Εξάλλου η Άνγκελα Μέρκελ επιδιώκει την παγοποίηση της σημερινής κατάστασης μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Όλα αυτά όμως έχουν ως αποτέλεσμα να βυθίζεται η Ευρώπη σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ευρώπη, η Λευκωσία, που ασκεί μάλιστα την ευρωπαϊκή Προεδρία αυτή την περίοδο, οι κυβερνώντες δηλαδή, θυμίζουν τους στίχους του Κώστα Βάρναλη, «μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουν ίσως κάποιο θάμα». Και το προσμένουν για να αποφύγουν το πικρό ποτήρι του μνημονίου. Η προχειρότητα με την οποία ο πρόεδρος Χριστόφιας και το κυβερνών κόμμα, το ΑΚΕΛ, αντιμετωπίζουν την κατάσταση, στρώνει το δρόμο στη Δεξιά και εμπεδώνει την αντίληψη που σχημάτισε ο μέσος πολίτης ότι «όλοι είναι οι ίδιοι». Αυτή είναι και η μεγαλύτερη ζημιά που έχει προκαλέσει η παρούσα κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ και αυτό είναι που θα αφήσει ως πολιτική και ιδεολογική παρακαταθήκη. Μια πολιτική και ιδεολογική σύγχυση, όπου ο μέσος πολίτης δεν θα βλέπει σε τι η διακυβέρνηση της υποτιθέμενης Αριστεράς διαφέρει από αυτή της Δεξιάς. Η Αριστερά, αυτή που εκφράζει τουλάχιστον το ΑΚΕΛ, θα μπορούσε να αφήσει μια καλύτερη πολιτική κληρονομιά σε επίπεδο πολιτικού πολιτισμού και αξιών, πέρα από τις πελατειακές σχέσεις στις οποίες αναδείχθηκε εφάμιλλη με την Δεξιά που εκφράζει ο ΔΗΣΥ και την Κεντροδεξιά που εκφράζει το απίθανο «επίσημο» ΔΗΚΟ. Ή μήπως το ΑΚΕΛ δεν είναι πια τίποτε περισσότερο από μια από τις συνιστώσες του χρεωκοπημένου κυπριακού πολιτικού συστήματος ;
*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ε-mail stephanos.constantinides@gmail.com
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 30/09/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire