Κύπρος - Εξυπνάδες με τεράστιο κόστος

Του Άριστου Μιχαηλίδη

 

Μια από τις στήλες των εφημερίδων, που παρακολουθώ καθημερινά με προσοχή και καλά κάνουν να την παρακολουθούν όλοι οι δημοσιογράφοι για να μαθαίνουν, η στήλη «γλωσσικά πάρεργα», του Αλέκου Κωνσταντινίδη στην εφημερίδα «Αλήθεια», αφιέρωσε προχτές τη σπιρτάδα της για να επισημάνει «ένα ενδιαφέρον γλωσσικό φαινόμενο» με αφορμή κάτι που γράψαμε εμείς. Μεταφέρω αυτό που γράφει για να το διαβάσουν και οι αναγνώστες αυτής της στήλης: «Ο αρθρογράφος του Φιλελεύθερου Άριστος Μιχαηλίδης χρησιμοποιεί τη λέξη εξυπνάδες για να χαρακτηρίσει μια επιεικώς ανόητη αναφορά του Τάκη Χατζηγεωργίου, εκπροσώπου Τύπου του υποψηφίου του ΑΚΕΛ για την προεδρία Σταύρου Μαλά, σε αφέντες και υπηρέτες. Βρισκόμαστε εδώ ενώπιον ενός αξιοπρόσεκτου γλωσσικού φαινομένου. Ενώ στον ενικό και χωρίς πληθυντικό η λέξη εξυπνάδα αναφέρεται στην ιδιότητα του έξυπνου στην ανεπτυγμένη νοημοσύνη, με συνώνυμα την ευφυΐα και την οξύνοια, στον πληθυντικό -εξυπνάδες- η λέξη αποκτά διαφορετική, σαφώς αρνητική, σημασία. Εξυπνάδες: Κουβέντες με τις οποίες προσπαθεί κανείς να κάνει τον έξυπνο ή να κάνει εντύπωση. Και αυτός που λέει εξυπνάδες, για να παριστάνει τον έξυπνο είναι ο εξυπνάκιας. Από το εξυπνάκιας παράγεται και το επίθετο εξυπνακίστικος, όπως εξυπνακίστικες κουβέντες ή βλακείες».
Είναι γεγονός ότι χρησιμοποιούμε συχνά σ΄ αυτή τη στήλη τον όρο εξυπνάδες ή εξυπνοβλακείες, (χτες το έλεγα για τον Δήμο Λευκωσίας που έλεγε διάφορες εξυπνάδες για όσους δήθεν πολεμούν το Μέγαρο Πολιτισμού), αλλά δεν τον χρησιμοποιούμε τόσο συχνά όσο πρέπει. Ίσως πρέπει να χρησιμοποιούμε πλέον τη λέξη μόνο στον πληθυντικό, γιατί φλομώσαμε στις εξυπνάδες.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι εξυπνάδες δεν περιορίζονται μόνο στις φραστικές αντιπαραθέσεις πολιτικών αλλά εμφανίζονται και σε σοβαρά ζητήματα του κράτους, που θα έπρεπε να τα χειρίζονται πραγματικά έξυπνοι άνθρωποι.
Για παράδειγμα, μάθαμε προχτές στη δίκη για το Μαρί ότι στη σύσκεψη όπου αποφασίστηκε η κατάσχεση των φονικών κοντέινερ ετέθησαν στον Πρόεδρο Χριστόφια πέντε επιλογές (να τα στείλουμε στη Συρία, στο Ιράν ή σε άλλη χώρα, Γαλλία, Γερμανία κ.λπ). Όταν αναφέρθηκε η επιλογή της κατάσχεσης ο βοηθός Εισαγγελέας γνωμάτευσε στο τάκα-τάκα ότι η κατάσχεση συνάδει με τη «λαϊκή κυριαρχία». Χωρίς δεύτερη σκέψη ο Πρόεδρος αποφάσισε να κάνει επίδειξη «λαϊκής κυριαρχίας» κι έδωσε οδηγίες να κατασχεθούν. Εδώ, λοιπόν, βλέπουμε εξυπνάδες, που κόστισαν και ανθρώπινες ζωές. Παρόμοιες και πάρα πολλές εξυπνάδες εμφανίζονται στην υπόθεση της Τρόικας και της οικονομικής κρίσης, στις επενδύσεις των Κινέζων ή των Καταρινών (όταν σου λένε π.χ. ότι ο κ. Χριστόφιας είχε συνάντηση με τον Εμίρη του Κατάρ αλλά δεν είπαν λέξη για την περιβόητη επένδυση, πρόκειται για θλιβερές εξυπνάδες) ή ακόμα και για τον χώρο κράτησης μεταναστών στη Μεννόγια, όπου δώσαμε €9 εκατομμύρια στα κτίσματα, δίνουμε €10 χιλιάδες τον μήνα για να συντηρούνται εδώ και έντεκα μήνες, αλλά δεν λειτουργούν γιατί δεν βρίσκουν δήθεν 30 αστυνομικούς να διορίσουν εκεί. Εδώ είναι εξυπνάδες με τεράστιο κόστος για τους πολίτες. Δεν είναι, λοιπόν, μόνο ένα ενδιαφέρον γλωσσικό φαινόμενο, είναι και ένα επικίνδυνο φαινόμενο.
aristosm@phileleftheros.com 

 

 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 29/09/2012