Ελλάδα - Ο πρώην προθυπουργός

Γιώργος Λακόπουλος

 

 

Ο Γ. Παπανδρέου κάνει τον καθηγητή στο Χάρβαρντ. Ουδείς ψόγος - άλλωστε είχε εκλεγεί και πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Επίσης, βγάζει λόγους στη Σοσιαλιστική Διεθνή, με την οποία δεν ασχολείται κανείς. Ή τηλεφωνεί στον Στουρνάρα και ρωτάει τι πρέπει να λέει, καθώς κόβει τις βόλτες του ανά την υφήλιο - με έξοδα του ΠΑΣΟΚ - και προωθεί - με τον τρόπο που ο ίδιος νομίζει γιατί δεν του ανέθεσε κανείς αυτήν την αποστολή - τις ελληνικές θέσεις.

Ολα αυτά πάντως συνθέτουν το σχεδόν ονειρικό προφίλ ενός πρώην. Μια σταδιοδρομία που θα ζήλευε ο κάθε πολιτικός: ό,τι έγινε, έγινε, δεν χάλασε και ο κόσμος, πάμε παρακάτω.

Γούστο του και καπέλο του. Αλλωστε κανείς δεν του έχει προσάψει κάτι επιλήψιμο - δεν μιλάμε για τις κραυγές των ακραίων περί Εξεταστικών Επιτροπών. Ούτε το κόμμα του - το οποίο άλλωστε τον ακολουθούσε αδιαμαρτύρητα - ούτε κάποια δημόσια Αρχή της χώρας τον κατηγορούν για κάτι.

Είναι φυσικά εκτεθειμένος σε πολιτική κριτική - ευλόγως. Πήγε να λύσει ένα δημοσιονομικό πρόβλημα και το έκανε κεραμιδαριό, μέχρι που τελικά έγινε ο μόνος πρωθυπουργός που έφυγε χωρίς το κόμμα του να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αλλά γι' αυτά υπάρχει νομιμοποίηση: λαοπρόβλητος κυβερνήτης ήταν, έτσι έκρινε - ή έστω έτσι μπορούσε - έτσι έκανε. Τα παράπονα στις κάλπες.

Από χθες όμως υπάρχει κάτι το οποίο ως πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί να προσπεράσει: είναι το βιβλίο του Τάκη Ρουμελιώτη, στο όποιο διατυπώνονται επικρίσεις για τους χειρισμούς του 2009. Κανείς δεν λέει ότι ο Ρουμελιώτης έχει σώνει και καλά δίκιο. Αλλά δεν είναι τυχαίος, ούτε είδε φως και μπήκε: υπήρξε μάρτυρας γεγονότων και συνομιλιών σε κρίσιμες στιγμές στο ΔΝΤ, όπου ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου τον έστειλε. Και πάνω από όλα μιλάει επώνυμα, δημόσια και για συγκεκριμένα πράγματα. Αναφέρει απλώς αυτά που ξέρει και παίρνει και την ευθύνη τους.

Σε αυτό το βιβλίο δεν μπορεί να μη δοθεί απάντηση - αν υπάρχει. Με τον ίδιο τρόπο: επώνυμα, επί του συγκεκριμένου και επί της ουσίας - όχι με «κύκλους» και υπεκφυγές ή με επικρίσεις στον συγγραφέα. Δεν είναι προσωπικό το θέμα. Ετσι κάνουν οι πολιτικοί για τις υποθέσεις της χώρας, ιδίως αν έχουν δίκιο και επιχειρήματα. Ετσι πρέπει να κάνει εν προκειμένω και ο εθελουσίως και αυτοβούλως υπερκινητικός πρώην πρωθυπουργός. Για να μη συμπεριληφθεί σε αυτό που έλεγε ο Εντουαρντ Μαν για τον Κάρτερ: «Είναι καλός στον ρόλο του πρώην, τι κρίμα να μην είναι πρώην εξ αρχής».

 

 

Πηγή: www.tanea.gr

Δημοσιεύτηκε στις 29/09/2012