Ελλάδα - Μυαλά

Του Γιώργου Λακόπουλου

Υπάρχει τίποτε χειρότερο για μια χώρα από το να ξεμείνει από λεφτά; Υπάρχει. Να ξεμείνει από «μυαλά». Ενώ συνήθως εστιάζουμε στην έλλειψη χρημάτων, εμφανίζεται ένας ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος όπως είναι η έλλειψη ανθρώπων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των νέων που έχουν μετακομίσει ήδη στο εξωτερικό για δουλειά. Και θα αυξηθεί κι άλλο. Στις πρεσβείες πολλών χωρών σχηματίζονται ουρές από νέα παιδιά που ζητούν πληροφορίες για ευκαιρίες απασχόλησης.

Οσοι βρίσκουν ή θα βρουν δουλειά στο εξωτερικό έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι οι καλύτεροι. Εχουν προσόντα και ικανότητες και γι' αυτό τους απορροφούν επιχειρήσεις σε χώρες όπου οι απαιτήσεις είναι αυξημένες και ο ανταγωνισμός σκληρός. Είναι σαν να ξαναδίνουν εξετάσεις και να τις περνούν με άριστα.

Εκ παραλλήλου υπάρχει ένα φαινόμενο το οποίο μέχρι σήμερα καμιά έρευνα δεν κατέγραψε. Είναι οι νέοι που σπουδάζουν στο εξωτερικό με σκοπό να επιστρέψουν στη χώρα. Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτούς, αν όχι το μεγαλύτερο αναζητά τώρα τρόπους να μην επιστρέψει. Προσπαθούν να βρουν δουλειά στις χώρες των σπουδών τους και οι καλύτεροι βρίσκουν.

Εάν τα συνδυάσουμε αυτά προκύπτει μια ανατριχιαστική προοπτική. Πολύ σύντομα η χώρα θα μείνει χωρίς «μυαλά». Η αφρόκρεμα της ελληνικής νεολαίας, οι άνθρωποι με σπουδές, με εξελιγμένες ικανότητες και δημιουργικά όνειρα είτε θα φύγουν είτε δεν θα επιστρέψουν.

Ουσιαστικά πρόκειται για εθνική τραγωδία η οποία θα αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο την ικανότητα της χώρας να υπερασπιστεί τη θέση της στην κοινοτική Ευρώπη, την ευρωζώνη και τον ανεπτυγμένο κόσμο γενικότερα. Θα επιταχύνει την πορεία προς μια κατάσταση ανατολίτικης περιφέρειας.

Εκτός από το πνευματικό και επιστημονικό κεφάλαιο που θα χαθεί, δεν θα αποσβεσθεί ποτέ και η τεράστια οικονομική επένδυση που έκαναν η Πολιτεία αλλά πρωτίστως η μέση ελληνική οικογένεια σε αυτή τη γενιά. Γι' αυτά τα παιδιά δαπανήθηκαν πολλά λεφτά. Και φυσικά δεν περίμεναν ότι ακόμη και αν μπουν στην παραγωγή πρέπει να ζήσουν με 500 ευρώ τον μήνα - και να θεωρούνται τυχεροί αν τα βρουν.

Η εκκένωση της χώρας από το πιο δημιουργικό ανθρώπινο δυναμικό της είναι η πιο δραματική συνέπεια της κρίσης. Και οδηγεί στο σημείο που έλεγε ο Αρθουρ Κλαρκ: «Η ειρωνεία είναι ότι ενώ για πρώτη φορά συζητάμε για το μέλλον, μπορεί να μην έχουμε μέλλον».

 

 

 

Πηγή: Τα Νέα

Δημοσιεύτηκε στις 11/08/2012