Του Γ. Σέρτη
Το έχουμε ξαναπεί, και –καθημερινά, πια– καθίσταται πιο εμφανές:
Ζούμε σε δύο διαφορετικούς κόσμους. Της απτής πραγματικότητας των πολιτών, του φανταστικού κόσμου των κυβερνώντων.
Την ώρα πουο απλός άνθρωπος, όπως θα έλεγε και ο Πρόεδρος Χριστόφιας, αναρωτιέται πώς θα βγάλει τον μήνα του –ο λογαριασμός του ρεύματος, και μόνον, είναι η μισή σύνταξη για πολλούς συνταξιούχους– οι άνεργοι –σ’ έναν πληθυσμό 200.000 νοικοκυριών– ξεπερνούν τις 40.000, στη βαριά κατοχική σκιά προστίθεται η απειλή της –και οικονομικής– χρεοκοπίας, ακούεται από τους κυβερνο-κομματικούς τροπάρι εξωπραγματικό και (αυτο)εγκωμιαστικό:
— Η μεθοδικότητα και οι πολυδιάστατες και στοχευμένες ενέργειες της Κυβέρνησης αποδίδουν καρπούς!
Ζούμε, λοιπόν, ολοφάνερα σε δυο διαφορετικούς κόσμους, καθώς όλοι –πλην των στενοκομματικών της Κυβέρνησης– διαπιστώνουμε ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή:
— Η κυβερνο-κομματική ασχετοσύνη διαχείρισης, η μονοδιάστατη στόχευση που υπηρετεί το κομματικό συμφέρον σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, επιτείνουν το δράμα που ζούμε στην –ατελείωτη;– πενταετία.
Αν, τουλάχιστον, υπήρχε ασήμαντο δείγμα συνειδητοποίησης από τους κυβερνοκομματικούς για την ανικανότητα και την ανεπάρκεια που μάς κατρακύλησαν στην –και– οικονομική χρεοκοπία, θα μειωνόταν η ανασφάλεια των πολιτών, την ώρα που βαδίζουμε –υποθηκευμένοι– στον Τροϊκανό Μηχανισμό.
Αλλά:
Με τους κυβερνο-κομματικούς να ζουν στον δικό τους κόσμο (αυτο)βαυκαλιζόμενοι για τα... επιτεύγματά τους, η τραγική πραγματικότητα της –σύνολης– χρεοκοπίας καθίσταται πιο δυσβάστακτη.
Και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας –ιδιαζόντως– προσβλητική.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 07/09/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire