Η δικαιοσύνη αποδόθηκε, είπε ο πρόεδρος

ΕΦΗΜΕΡΑ

Ο κακός ο λύκος δεν υπάρχει πια

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

ΤΕΛΙΚΑ, ο Οσάμα δεν ήταν και τόσο έξυπνος. Ο άνθρωπος, που οργάνωσε την πιο ευφυή τρομοκρατική επίθεση στην ιστορία της ανθρωπότητας, δεν μπορούσε να οργανώσει μια διαφυγή της προκοπής. Μια εξαφάνιση, τουλάχιστον.
Πήγε και έκτισε μια χλιδάτη έπαυλη, σε μια χλιδάτη περιοχή μιας φτωχής χώρας (σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα), έστησε τόσο ψηλά τείχη και συρματοπλέγματα που από μόνα τους κινούσαν υποψίες πως κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί μέσα και ο κοντινότερος συνεργάτης του έμπαινε κι έβγαινε για να τον κρατά σε επαφή με τον έξω κόσμο.
Να του φέρνει τα φάρμακά του, ας πούμε, κανένα παγωτό αν πεθυμήσει, κάποιο μήνυμα… Ε, πόσο να κρατηθεί μυστικό το πράγμα; Μια νύχτα, λοιπόν, τέσσερα (ή ένα) ελικόπτερα προσγειώθηκαν στην ταράτσα της έπαυλης και οι Αμερικανοί κομάντος εισέβαλαν στην έπαυλη πριν ο Οσάμα προλάβει να πει κρεμμύδι. Ο οποίος, αν και ο πλέον καταζητούμενος άνθρωπος του κόσμου, ένιωθε τόσο ασφαλής, που ζούσε μόνο με δύο τρεις δικούς του ανθρώπους.
Ένα γιο του (απ’ τους δεκάδες), μια γυναίκα, τον έμπιστο πληροφοριοδότη και προμηθευτή. Δεν υπήρχαν, όπως θα φανταζόμαστε, στρατιές ορκισμένων οπαδών να τον φυλάνε νύχτα μέρα έτοιμοι να μπουν ασπίδα μπροστά, ούτε συστήματα προστασίας ή ενεργοποίησης, όπως βλέπουμε στις αμερικανικές ταινίες. Ούτε υπόγειες σήραγγες.
Όλα ήταν εύκολα κι ούτε αμερικανική μύτη δεν έσπασε. Και πριν προλάβει η ανθρωπότητα να ξυπνήσει και να πάρει μυρωδιά, η έπαυλη έγινε στάχτη και το νεκρό σώμα του Οσάμα έγινε τέφρα και ρίχτηκε στη θάλασσα. Τα άλλα πτώματα δεν ξέρουμε τι απέγιναν, δεν τα έψαξε κανείς. Ίσως κάηκαν μέσα στην έπαυλη.
Κι έτσι ο κακός ο λύκος δεν υπάρχει πια. Ούτε σημάδι του. Μπορούμε να ζήσουμε εμείς καλά κι οι Αμερικανοί καλύτερα.
Να πάνε τα στρατεύματά τους πίσω στη χώρα, να εξοικονομήσουν λίγο χρήμα, να οργανώσουν νέες εκστρατείες για αλλού, με ανεβασμένο το ηθικό.
Η δικαιοσύνη αποδόθηκε, είπε ο πρόεδρος.