Στην Κύπρο την μακαρία γη...

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Μαρί: Εννέα μήνες μετά

Του Κώστα Βενιζέλου

ΕΝΝΕΑ μήνες από τη φονική έκρηξη στο Μαρί και όσοι είχαν εξαφανισθεί τότε, κρύβονταν για μέρες για να μην αντικρύσουν κατάματα τις ευθύνες τους, συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Επιστρατεύοντας ψιθύρους κρύβονται τώρα, πίσω από διάφορα μικρά μεμονωμένα γεγονότα της στιγμής για να ξεφύγουν από τις ευθύνες. Είναι, όμως, τόσο μεγάλες που δεν μπορούν να κρυφτούν και θα τους καταδιώκουν οι ενοχές, γιατί πράξεις ή/και παραλείψεις τους, οδήγησαν στη φονική έκρηξη στο Μαρί, που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 13 άνθρωποι.
Είναι ασήκωτες οι ευθύνες και δεν μπορούν να αναζητούν όσοι έπρεπε να τις επωμισθούν από την πρώτη στιγμή, άλλοθι και εξιλαστήρια θύματα. Το φονικό φορτίο ήταν στο συγκεκριμένο χώρο για δυόμισι χρόνια και σε καμία περίπτωση δεν προκλήθηκε η έκρηξη την τελευταία στιγμή. Ούτε κρίθηκε η ολέθρια κατάληξη αυτού του πολιτικοστρατιωτικού φιάσκου τη Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011.
Δεν θα περίμενε κανείς διαφορετική συμπεριφορά από όσους απαξιώνουν τους θεσμούς, τους πετάνε στα σκουπίδια όταν δεν εξυπηρετούνται οι προσωπικοί τους υπολογισμοί και προσαρμόζουν στα μέτρα τους την «πραγματικότητα». Τη δική τους ψεύτικη πραγματικότητα.
Μετά από ένα τόσο μεγάλο και τραγικό γεγονός θα ανέμενε κάποιος να γίνουν, πέρα από την αυτοκριτική, και διορθωτικές κινήσεις. Αντί αυτού, αποδίδονται στην ψιθυρολογία και στην παρελθοντολογία. Στόχος να προστατευθούν όσοι πραγματικά ευθύνονται.
Δεκατρείς άνθρωποι έπεσαν σε ώρα καθήκοντος. Σκοτώθηκαν γιατί ένα αρρωστημένο γραφειοκρατικό σύστημα δεν κινήθηκε ως έπρεπε για μια ακόμη φορά. Ένα ανεπαρκές ξεπερασμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο συνθέτει πολιτικό προσωπικό που κινείται στη μετριότητα, κρατούσε μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κράτους, κάνοντας ασκήσεις μυωπικής εξωτερικής πολιτικής και εσωτερικής κατανάλωσης. Εννέα μήνες μετά τη φονική έκρηξη, το γεγονός που συγκλόνισε την Κύπρο άρχισε να ξεθωριάζει. Όπως όλα τα μεγάλα ή τα μικρά γεγονότα χάνονται στο χρόνο.
Αλλάζει η ατζέντα, αλλάζει η ιεράρχηση των θεμάτων. Προτάσσονται άλλες προτεραιότητες. Προχθές ήταν τα μνημόσυνα, για να θυμίσουν το έγκλημα. Για να υπενθυμίσουν ότι παραμένει ανοικτό το θέμα της τιμωρίας και των ευθυνών.
Εννέα μήνες μετά, παραμένει το ίδιο σαθρό σύστημα για να διαχειρίζεται σοβαρά ζητήματα ή και λιγότερο σημαντικά, με τις ίδιες πρακτικές και νοοτροπίες. Τίποτε δεν έχει αλλάξει, μέχρι προφανώς να υπάρξει κι άλλο Μαρί.