Του Γιώργου Καλλινίκου
Αναψε φωτιές η δήλωση Α. Κυπριανού ότι εάν η Τρόικα επιμένει σε
οδυνηρά μέτρα θα πρέπει να εξεταστεί θέμα εξόδου της Κύπρου από την
Ευρωζώνη. Ήταν μια δήλωση που του ξέφυγε, μια δήλωση που έγινε χωρίς να
επιμετρηθεί ο αντίκτυπος που θα είχε ή ήταν συνειδητή επιλογή με
συγκεκριμένο στόχο; Όσο και αν οι κυβερνώντες την τελευταία πενταετία
κατ’ επανάληψη μάς έχουν εκπλήξει για το μέγεθος της αδυναμίας τους να
επιμετρήσουν το κόστος των πράξεών τους, στην προκειμένη περίπτωση
εξάγεται με σιγουριά το ασφαλές συμπέρασμα ότι η τοποθέτηση έγινε
συνειδητά. Κι αυτό διότι ο γ.γ. του ΑΚΕΛ επανέλαβε δύο και τρεις φορές
το θέμα. Μάλιστα, το συνέδεσε με την παλαιότερη αρνητική θέση του
κόμματός του έναντι της ένταξης στην Ε.Ε.
Το δεύτερο ζητούμενο, είναι γιατί προχωρά η ηγεσία του ΑΚΕΛ σ’ αυτή την τοποθέτηση τη δεδομένη στιγμή. Η απάντηση μπορεί να βρεθεί σε τρία στοιχεία, που όποιος τα ενώσει θα ολοκληρώσει το παζλ. Το πρώτο είναι η σύσταση Χριστόφια προς Κυπριανού «το κόμμα και τα μάτια σου». Το δεύτερο είναι η εκστρατεία Προεδρικού και ΑΚΕΛ τον τελευταίο μήνα κατά των Τροϊκανών και των μέτρων που εισηγούνται, παραγνωρίζοντας ότι είναι εκείνοι που τους κάλεσαν να έρθουν και ότι αυτό συνεπάγεται θυσίες. Το τρίτο είναι η ανάγκη του ΑΚΕΛ να μεγιστοποιήσει τη συσπείρωσή του, ώστε να μπορέσει να περάσει τον Μαλά στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Ο Μαλάς είναι επιλογή του Προεδρικού. Το ΑΚΕΛ δεν έχει πολλά εφόδια για πετύχει υψηλή συσπείρωση, αφού ο υποψήφιος δεν είναι ελκυστικός, ενώ το κόμμα δεν μπορεί να προτάξει ισχυρά πολιτικά όπλα μετά από μια τόσο ανεπιτυχή πενταετία. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η Τρόικα παρουσιάζεται σαν μπαμπούλας που επιχειρεί να κάνει την καθημερινότητα των πολιτών (ειδικά των χαμηλά αμειβόμενων) δύσκολη όσο ποτέ προηγουμένως, ο αντιμνημονιακός αγώνας φαντάζει για το ΑΚΕΛ ως το ιδανικότερο σενάριο. Αγγίζει τις πλέον ευαίσθητες χορδές των ψηφοφόρων του κόμματος και ευρύτερα του λαού. Άρα μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα στη συσπείρωση, αφού κερδίζουν πόντους εκείνοι που φαίνεται ότι παλεύουν να υπερασπίσουν το λαό. Ένας τέτοιος αγώνας λαμβάνει ιδεολογική μορφή και μπορεί να συσπειρώσει το κόμμα. Αυτόματα εξυπηρετείται και η σύσταση Χριστόφια για το κόμμα. Με έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια.
Όλα αυτά όμως παραγνωρίζουν το ουσιαστικότερο, που είναι το συμφέρον της Κύπρου. Η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφική. Μήπως οι Έλληνες είναι ηλίθιοι που ανέχτηκαν τόσες θυσίες προκειμένου να μη βγουν από την Ευρωζώνη; Επίσης, σε μια στιγμή που η Κύπρος προεδρεύει της Ε.Ε. πόσο σοφό είναι να μιλά για έξοδο από την Ευρωζώνη; Την ώρα που ζητά στήριξη από την Ε.Ε. πόσο σοφό είναι να θέτει θέμα εξόδου από το ευρώ; Μήπως θα φοβηθούν οι Ευρωπαίοι και θα μαλακώσουν τα μέτρα τους, ή μήπως θα εκνευριστούν γιατί τους εμπαίζουμε;
Απλώς, για ακόμη μία φορά, το δόγμα «το κόμμα και τα μάτια σου» θυσιάζει τα συμφέροντα του τόπου. Αυτή είναι η αλήθεια και είναι πικρή. Πολύ πικρή!
g.kallinikou@phileleftheros.com
Το δεύτερο ζητούμενο, είναι γιατί προχωρά η ηγεσία του ΑΚΕΛ σ’ αυτή την τοποθέτηση τη δεδομένη στιγμή. Η απάντηση μπορεί να βρεθεί σε τρία στοιχεία, που όποιος τα ενώσει θα ολοκληρώσει το παζλ. Το πρώτο είναι η σύσταση Χριστόφια προς Κυπριανού «το κόμμα και τα μάτια σου». Το δεύτερο είναι η εκστρατεία Προεδρικού και ΑΚΕΛ τον τελευταίο μήνα κατά των Τροϊκανών και των μέτρων που εισηγούνται, παραγνωρίζοντας ότι είναι εκείνοι που τους κάλεσαν να έρθουν και ότι αυτό συνεπάγεται θυσίες. Το τρίτο είναι η ανάγκη του ΑΚΕΛ να μεγιστοποιήσει τη συσπείρωσή του, ώστε να μπορέσει να περάσει τον Μαλά στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
Ο Μαλάς είναι επιλογή του Προεδρικού. Το ΑΚΕΛ δεν έχει πολλά εφόδια για πετύχει υψηλή συσπείρωση, αφού ο υποψήφιος δεν είναι ελκυστικός, ενώ το κόμμα δεν μπορεί να προτάξει ισχυρά πολιτικά όπλα μετά από μια τόσο ανεπιτυχή πενταετία. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η Τρόικα παρουσιάζεται σαν μπαμπούλας που επιχειρεί να κάνει την καθημερινότητα των πολιτών (ειδικά των χαμηλά αμειβόμενων) δύσκολη όσο ποτέ προηγουμένως, ο αντιμνημονιακός αγώνας φαντάζει για το ΑΚΕΛ ως το ιδανικότερο σενάριο. Αγγίζει τις πλέον ευαίσθητες χορδές των ψηφοφόρων του κόμματος και ευρύτερα του λαού. Άρα μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα στη συσπείρωση, αφού κερδίζουν πόντους εκείνοι που φαίνεται ότι παλεύουν να υπερασπίσουν το λαό. Ένας τέτοιος αγώνας λαμβάνει ιδεολογική μορφή και μπορεί να συσπειρώσει το κόμμα. Αυτόματα εξυπηρετείται και η σύσταση Χριστόφια για το κόμμα. Με έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια.
Όλα αυτά όμως παραγνωρίζουν το ουσιαστικότερο, που είναι το συμφέρον της Κύπρου. Η έξοδος από το ευρώ θα είναι καταστροφική. Μήπως οι Έλληνες είναι ηλίθιοι που ανέχτηκαν τόσες θυσίες προκειμένου να μη βγουν από την Ευρωζώνη; Επίσης, σε μια στιγμή που η Κύπρος προεδρεύει της Ε.Ε. πόσο σοφό είναι να μιλά για έξοδο από την Ευρωζώνη; Την ώρα που ζητά στήριξη από την Ε.Ε. πόσο σοφό είναι να θέτει θέμα εξόδου από το ευρώ; Μήπως θα φοβηθούν οι Ευρωπαίοι και θα μαλακώσουν τα μέτρα τους, ή μήπως θα εκνευριστούν γιατί τους εμπαίζουμε;
Απλώς, για ακόμη μία φορά, το δόγμα «το κόμμα και τα μάτια σου» θυσιάζει τα συμφέροντα του τόπου. Αυτή είναι η αλήθεια και είναι πικρή. Πολύ πικρή!
g.kallinikou@phileleftheros.com
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 23/09/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire