Ο φορολογούμενος πληρώνει για τα κομματικά ιερατεία

Διπλό κομματικό χαράτσι Tου Παναγή Γαλιατσάτου Σε μια χώρα που το έλλειμμα παραμένει πεισματικά πάνω από το 10%, τα κόμματα δεν δέχονται καμιά περικοπή του ύψους της κρατικής επιχορήγησης. Απαιτούν όμως ταυτόχρονα μια ρύθμιση των χρεών τους στις τράπεζες με εγγυητή τον προϋπολογισμό. Η πρόταση που κατέθεσε ο Ρ. Σπυρόπουλος (ΠΑΣΟΚ) και με την οποία συμφώνησε ο Γ. Σκορδάς (Ν.Δ.) είναι τα κόμματα που έχουν δανειστεί με εγγύηση την ετησία κρατική χρηματοδότηση στις τράπεζες να λαμβάνουν το 60% αυτής και το υπόλοιπο 40% να αποδίδεται στις τράπεζες με «επιτόκιο καλής πίστης». Με λίγα λόγια θέλουν να αναλάβει ο κρατικός προϋπολογισμός να εγγυηθεί την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους στις τράπεζες, έτσι ώστε να τα ξεχρεώσουν. Να τα πληρώσουμε δηλαδή δυο φορές, μια η επιχορήγηση και μια οι εγγυήσεις. Εννοείται ότι για να δεχθούν οι τράπεζες μια τέτοια δέσμευση, θα πρέπει να εκτείνεται σε βάθος χρόνου. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι τα κόμματα δικαιούνται κρατικής επιχορήγησης για τη λειτουργία τους. Πουθενά δεν ορίζει, ότι σε περίπτωση κακοδιαχείρισης ο προϋπολογισμός αναλαμβάνει τα χρέη τους. Αν το όριζε, θα φρόντιζε ώστε οι φορολογούμενοι να έχουν επίτροπο στα ταμεία των κομμάτων, πλήρη εικόνα για τα έσοδα και τα έξοδα τους και δικαίωμα βέτο στην περίπτωση που τα κόμματα δανείζονται και δαπανούν περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να αποπληρώσουν εντός μιας, άντε δύο κοινοβουλευτικών θητειών. Να μην πληρώσει λοιπόν τίποτε ο προϋπολογισμός. Και να χρεοκοπήσουν τα κόμματα; Δεν είναι απαραίτητο. Τα χρέη δεν έγιναν μόνα τους. Τα δάνεια τα σύναψαν συγκεκριμένες ηγεσίες, τα κόμματα είχαν συγκεκριμένα όργανα. Είναι πολύ εύκολο να βρεθεί πότε έγιναν τα χρέη και ποιος ευθύνεται γι’ αυτά. Ας κατανεμηθεί λοιπόν το βάρος της αποπληρωμής αναλογικά με την περίοδο ευθύνης στα στελέχη, αναλογικά του αξιώματος που κατείχαν, δηλαδή τα μεγαλύτερα βάρη να τα επωμιστούν οι πρόεδροι και οι γραμματείς της Κεντρικής Επιτροπής, μικρότερα τα μέλη των Πολιτικών Συμβουλίων και των Κεντρικών Επιτροπών, μικρότερα ακόμα οι επικεφαλής των νομαρχιακών, και να μοιραστούν έτσι σε όλη την κομματική ιεραρχία. Ας βάλουν όλοι αυτοί, που δεν είναι λίγοι (ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είχε προσδιορίσει το στελεχικό δυναμικό της Ν.Δ. στις 50.000) το χέρι στην τσέπη, τόσο συχνά άλλωστε αναφέρονται στην «ψυχή» του κόμματός τους που κάτι πρέπει να κάνουν και για τη συντήρησή του. Αυτοί, όχι οι φορολογούμενοι. Παρεμπιπτόντως, αν η υποχρέωση τούς πέφτει βαριά, μπορούν άνετα να διευρύνουν τη βάση αποπληρωμής καλώντας τα μέλη και τους φίλους, να συνεισφέρουν. Μόνο επί του αρχηγού θα έχουν λόγο; Στις τελευταίες εκλογές για την ηγεσία έλαβαν μέρος πάνω από 600.000 στο ΠΑΣΟΚ και 800.000 στη Ν.Δ. Βάσεις δεδομένων υπάρχουν και στη Συγγρού και στην Ιπποκράτους. Από 150 ευρώ ο καθένας να δώσει, ξεχρέωσαν…