Ολλανδοτσολιάδες και γερμανόφιλοι,Βαλκάνιοι και δραχμολεβέντες

«Η συναίνεση είναι κομπίνα»

Του Μιχάλη Τσιντσίνη

Είναι, λένε, όλοι Ελληνες. Αλλά ποιους Ελληνες εννοούν; Ολοι οι Ελληνες δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν έλληνες μνημονιακοί και έλληνες αντιμνημονιακοί.

Υπάρχουν εκείνοι που ξέρουν ποιος είναι ο Σόιμπλε κι εκείνοι που μεγαλοφώνως αναρωτιούνται. Από τη μία οι γερμανόφιλοι, οι νεοφιλελεύθεροι, οι ολλανδοτσολιάδες. Κι από την άλλη οι επαναστάτες, οι δραχμολεβέντες, οι Βαλκάνιοι.

Κάποιοι ξένοι επιμένουν ότι είναι Ελληνες, αλλά οι Ελληνες όλο και περισσότερο αποξενώνονται από τον συλλογικό εαυτό τους. Οι μισοί αναγνωρίζουν ως εθνική σωτηρία αυτό ακριβώς που οι άλλοι μισοί αναθεματίζουν ως εθνική καταστροφή. Οι μισοί εξορίζουν τους άλλους μισούς στο αντίπαλο στρατόπεδο, συνθλίβοντας - χάριν ευκολίας - τυχόν ενδιάμεσες αποχρώσεις.

Οχι, δεν επιβιώνουν πια τα μακροσκελή επιχειρήματα. Δεν ακούγονται οι προσωπικές απόψεις. Είναι ο καιρός που κάθε φωνή πρέπει να βρει την ντουντούκα της. Κάθε σκέψη πρέπει να μεταφραστεί στον υπερθετικό της. Ή είσαι με μας ή είσαι εναντίον μας. Γιατί, όπως αποφαινόταν και το πανό που δέσποσε το Σάββατο στο Σύνταγμα, «η εθνική συναίνεση είναι κομπίνα».

Αντε τώρα να εξηγηθείς στον φιλεύσπλαχνο ξένο που θέλει να είναι Ελληνας. Τι θα του πεις; Οτι το «Ελληνας» είναι άλλη μια κομπίνα μας; Οτι, κάθε φορά που η Ιστορία μάς δοκιμάζει, ο διχασμός είναι το εθνικό αντανακλαστικό μας;

Αντε τώρα να εξηγείς στον ξένο ότι δεν μπορεί έτσι απλά να είναι Ελληνας. Γιατί το «Ελληνας» είναι έννοια ιστορικά εκκρεμής. Μία παλιά αντίφαση που ακόμα χάσκει.