Πολιτικά παιχνίδια στην Κύπρο

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Ζήτω η πόλωση(!!!) γιατί έτσι βολεύει…

Της Ανδρούλας Ταραμουντά

ΚΑΠΟΙΟΙ ενδεχομένως εργάζονται στοχευμένα. Κάποιοι αφελώς. Κάποιοι λειτουργούν έτσι γιατί δεν έχουν κάτι άλλο να πουν. Άλλους απλώς τους παρασύρει το ρέμα. Άλλοι δεν θέλουν να υστερήσουν από την παρουσία (!!!) στα Μέσα Ενημέρωσης και πάει λέγοντας… Κανένα δικαιολογητικό, όμως, δεν μπορεί να ισχύσει για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Κανένας μα κανένας από τους πιο πάνω λόγους δεν μπορεί να δικαιολογεί τις προεδρικές αντιδράσεις. Ο Πρόεδρος εντελώς λανθασμένα αναγάγει συστηματικά σε ισότιμο συνομιλητή του το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (ΕΛΑΜ). Είτε σε δημόσιες ομιλίες του είτε σε παρεμβάσεις του -όπως έγινε κατά την τελευταία σύνοδο- σε συνεδρίες του Εθνικού Συμβουλίου αναφέρεται με το μοναδικό δικό του τρόπο στη δράση του ΕΛΑΜ, τους συνοδοιπόρους του, τους χορηγούς του… Δεν ξέρω εάν το αντιλαμβάνεται ο ίδιος ή οι συνεργάτες ότι δίνει υπόσταση σε μια κατάσταση που ουσιαστικά δρα στο περιθώριο.

Εάν παραβιάζει τους νόμουςκαι το Σύνταγμα υπάρχουν τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας για να παρέμβουν. Εάν το Προεδρικό επιλέγει για δικούς του λόγους να δώσει απαντήσεις στη συγκεκριμένη οργάνωση υπάρχουν χίλιοι δύο τρόποι να το πράξει χωρίς να σταθεί απέναντι, δίνοντάς τους το ανάλογο βήμα. Ο χειρότερος, πάντως, τρόπος είναι αυτός που επιμένει να χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος. Από το όποιο βήμα βρει μπροστά του -Εθνικό, εκδηλώσεις, Βουλή των Ελλήνων- να αναπαράγει τα περί αυξημένου κινδύνου του εθνικισμού.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η επιλογή είναι καθαρά πολιτική. Ότι συνειδητά καταφεύγει στη δημιουργία πολωτικών καταστάσεων ως τη μόνη προσφερόμενη οδό για τη συσπείρωση των αδιάφορων πλέον «κομματικών» ψηφοφόρων. Το Κυπριακό έχει ξεφτίσει πλέον και με καμιά δύναμη δεν προσφέρεται για αντιπαλότητες, που θα αφαιρέσουν πόντους από τη μια πολιτική δύναμη, για να προσθέσουν στην άλλη. Το ίδιο ισχύει για την οικονομική κρίση, για τα κόμματα… Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι συγκρούσεις ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ απασχολούσαν το μέσο Κύπριο πολίτη. Η αναβάθμιση μιας ακραίας κατάστασης σε «μπαμπούλα» μπορεί να διευκολύνει… πρόσκαιρα τη διαχείριση καταστάσεων. Κάθε άλλο, όμως, παρά προσθέτει πόντους. Διερωτώμαι ποιους βολεύει, τελικά, να ανάγεται μια περιθωριακή οργάνωση σε «οχυρό αντίστασης», είτε για το Κυπριακό είτε για τους λαθρομετανάστες;

Αποστολή άρθρου με email

κλείσιμο παραθύρου

Ονοματεπώνυμο αποστολέα:
Email αποστολέα: *
Email παραλήπτη: *
Το σχόλιό σας:
Τα πεδία που είναι σημειωμένα με * είναι υποχρεωτικά
Αποστολή αντιγράφου σε μένα
ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ Της Ανδρούλας Ταραμουντά