Η Ελλάδα σύρεται από τις εξωτερικές και τις ιδεοληπτικές ονειρώξεις του κάθε κυβερνήτη

Δεν φταίει ο φονιάς

ΥΠΑΡΧΕΙ μια παρεξηγημένη αντίληψη σε μεγάλο μέρος των Ελλήνων, ότι κυριότερος εχθρός της χώρας και μεγαλύτερη απειλή είναι η Τουρκία. ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ αυτή η αντίληψη στις επιθετικές -διεκδικητικές, πιο σωστά- κινήσεις της Αγκυρας στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο του Αιγαίου, στις φραστικές πολεμικές απειλές και στις μακροχρόνιες πετυχημένες κινήσεις εκτουρκισμού των Ελλήνων, Πομάκων και Τσιγγάνων μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. 

............................................................................................................................................

..............................................................................................................................................
ΜΕΓΑΛΟ μέρος των Ελλήνων, λοιπόν, έχουν την πεποίθηση ότι φταίει η Τουρκία για την επιθετικότητα στο Αιγαίο και για τις διεκδικήσεις της επί ελληνικών εδάφων, θαλασσών και αέρος. Λάθος. Φταίει η Ελλάδα.
ΓΙΑ την ακρίβεια, φταίει η Ελλάδα, που επέτρεψε στην Τουρκία τον Αύγουστο του 1974 να προχωρήσει στη γραμμή Αττίλα-2 και να καταλάβει το 28% του κυπριακού εδάφος -από το 3% που είχε καταλάβει- μόλις αισθάνθηκε ότι η Αθήνα ήταν απρόθυμη να κουνήσει το δαχτυλάκι της.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν οριοθετήθηκε στα 12 μίλια την εποχή που η Τουρκία σπαρασσόταν από εσωτερικές έριδες και δεν υπήρχε ούτε casus belli ούτε τουρκική νομιμότητα διεθνώς, στις απαρχές του δικτάτορα Εβρέν.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν υπερασπίστηκε με ενιαία πολιτική το FIR Αθηνών και με αυστηρή τήρηση των κανόνων του από επαγγελματίες υπαλλήλους και όχι από αδιάφορους δημοσιοϋπαλληλίζοντες διοικητές και υπαλλήλους.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν χάραξε μια σταθερή, σαφή και με συγκεκριμένα κεφάλαια εξωτερική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Πάγια και ανεξάρτητη από κυβερνήσεις. Παρά σύρεται ανάλογα με τις διαθέσεις και τις πολιτικάντικες επιδιώξεις ή τις εξωτερικές και τις ιδεοληπτικές ονειρώξεις του κάθε κυβερνήτη.
ΦΤΑΙΕΙ η Ελλάδα, που δεν έχει κατοχυρώσει στα διεθνή όργανα και δικαστήρια τις περιοχές ευθύνης και κυριαρχίας της. Παρά πελαγοδρομεί και ολιγωρεί πάντα την τελευταία στιγμή, πάντα στο πόδι, πάντα στο «δε βαριέσαι». Πάντα παραμένοντας ένας αδύναμος κρίκος στα χέρια της μεγάλης υπερδύναμης. Πάντοτε ζήτουλας και παρατρεχάμενος φοβισμένων κυβερνητών.
ΦΤΑΙΕΙ, που η σοβαρότητα δεν παράγεται σαν νοοτροπία από γενιά σε γενιά και από ανθρώπους σε ανθρώπους σ' αυτή τη γη. Ηλιόλουστες οι πιο πολλές μέρες και ελαφρύ το κλίμα. Ελαφρείς και οι διαχειριστές και οι διαχειριζόμενοι.
ΚΡΥΒΟΥΝ με την ελαφρότητά τους ότι δεν είναι η Τουρκία απειλή για την Ελλάδα. Η Ελλάδα η ίδια είναι. Με τη νοοτροπία της.

Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΕΤΡΑΔΗΣ