Φρίξος Δαλίτης
Οι αριθμοί καταγράφουν τις τραγικές πραγματικότητες της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι απλά μια περίοδος που θα πρέπει να σφίξουμε τα ζωνάρια για να αντεπεξέλθουμε μέχρι να περάσει. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν χάσει τη δουλειά τους, που η απελπισία τούς πνίγει και η ελπίδα αρχίζει να πεθαίνει. Η κρίση είναι πολυεπίπεδη και οι συνέπειες της τρομακτικές…
Με αυτές τις συνέπειες έχουμε αρχίσει να ερχόμαστε αντιμέτωποι. Πιο
χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι η Κύπρος καταγράφει την τρίτη
μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας μέσα σε έναν χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία
που δημοσίευσε την Παρασκευή η Εurostat, η Στατιστική Υπηρεσία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία, σε σύγκριση με τον Ιούλιο
του 2011, τον Ιούλιο του 2012 το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε σε δέκα
κράτη-μέλη, αυξήθηκε σε δεκαέξι
και παρέμεινε σταθερό στη Σλοβενία.
Οι ψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα (από 16,8% σε 23,1% μεταξύ Μαΐου 2011 και Μαΐου 2012), στην Ισπανία (από 21,7% σε 25,1%) και στην Κύπρο (από 7,7% σε 10,9%). Οι μεγαλύτερες μειώσεις παρατηρήθηκαν στην Εσθονία (από 13,2% σε 10,1% μεταξύ του δεύτερου τριμήνου του 2011 και του 2012), στη Λιθουανία (από 15,2% σε 13,0%) και στη Λετονία (από 17,0% σε 15,9%).
Στη ζώνη του ευρώ, το ποσοστό ανεργίας ήταν 11,3% τον Ιούλιο του 2012, αμετάβλητο σε σύγκριση με τον Ιούνιο, ενώ τον Ιούλιο του 2011 ήταν 10,1%. Σε ολόκληρη την ΕΕ, το ποσοστό ανεργίας ήταν 10,4% τον Ιούλιο του 2012, επίσης σταθερό σε σύγκριση με τον Ιούνιο, ενώ τον Ιούλιο του 2011 ήταν 9,6%. Σε σύγκριση με τον Ιούλιο του 2011, η ανεργία αυξήθηκε κατά 2,104 εκατομμύρια στην ΕΕ των 27 και κατά 2,051 εκατομμύρια στη ζώνη του ευρώ.
Μεταξύ των κρατών-μελών, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφηκαν τον Ιούλιο στην Αυστρία (4,5%), στην Ολλανδία (5,3%), στη Γερμανία και στο Λουξεμβούργο (5,5%), ενώ τα ψηλότερα στην Ισπανία (25,1%) και την Ελλάδα (23,1%) κατά τον φετινό Μάιο.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω στοιχεία, σε σύγκριση με τα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα και την Ισπανία, το ποσοστό της Κύπρου είναι αρκετά πιο κάτω. Ωστόσο, λαμβάνοντας τα δεδομένα που ίσχυαν πριν από τρία χρόνια, το ποσοστό αυτό είναι τρομακτικό. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τα μεγέθη είναι διαφορετικά για την Κύπρο. Για ένα μικρό νησί, ένας στους δέκα να είναι άνεργος είναι τρομερό ποσοστό. Πόσω μάλλον όταν το μέλλον δεν προδιαγράφεται με τους καλύτερους οιωνούς. Η ανεργία είναι μια συνέπεια αυτής της κρίσης με πολλές προεκτάσεις. Γι’ αυτό απαιτείται να υπάρξει η ανάλογη προσοχή και στόχευση για συγκράτησή της σε πρώτη φάση και εν συνεχεία για μείωσή της. Απαιτούνται άμεσα μέτρα, αλλά και ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός με στοχευμένα μέτρα. Παραδοσιακά επαγγέλματα έχουν κορεστεί, το Δημόσιο δεν μπορεί να απορροφήσει στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον άλλο προσωπικό, συνεπώς πρέπει να υπάρξει στροφή σε άλλους επαγγελματικούς τομείς. Αυτό πρέπει να ξεκινήσει από την εκπαίδευση και να δοθούν και τα ανάλογα κίνητρα. Διότι χρειάζεται και αλλαγή νοοτροπίας. Τίποτε δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη…
Οι ψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα (από 16,8% σε 23,1% μεταξύ Μαΐου 2011 και Μαΐου 2012), στην Ισπανία (από 21,7% σε 25,1%) και στην Κύπρο (από 7,7% σε 10,9%). Οι μεγαλύτερες μειώσεις παρατηρήθηκαν στην Εσθονία (από 13,2% σε 10,1% μεταξύ του δεύτερου τριμήνου του 2011 και του 2012), στη Λιθουανία (από 15,2% σε 13,0%) και στη Λετονία (από 17,0% σε 15,9%).
Στη ζώνη του ευρώ, το ποσοστό ανεργίας ήταν 11,3% τον Ιούλιο του 2012, αμετάβλητο σε σύγκριση με τον Ιούνιο, ενώ τον Ιούλιο του 2011 ήταν 10,1%. Σε ολόκληρη την ΕΕ, το ποσοστό ανεργίας ήταν 10,4% τον Ιούλιο του 2012, επίσης σταθερό σε σύγκριση με τον Ιούνιο, ενώ τον Ιούλιο του 2011 ήταν 9,6%. Σε σύγκριση με τον Ιούλιο του 2011, η ανεργία αυξήθηκε κατά 2,104 εκατομμύρια στην ΕΕ των 27 και κατά 2,051 εκατομμύρια στη ζώνη του ευρώ.
Μεταξύ των κρατών-μελών, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας καταγράφηκαν τον Ιούλιο στην Αυστρία (4,5%), στην Ολλανδία (5,3%), στη Γερμανία και στο Λουξεμβούργο (5,5%), ενώ τα ψηλότερα στην Ισπανία (25,1%) και την Ελλάδα (23,1%) κατά τον φετινό Μάιο.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω στοιχεία, σε σύγκριση με τα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα και την Ισπανία, το ποσοστό της Κύπρου είναι αρκετά πιο κάτω. Ωστόσο, λαμβάνοντας τα δεδομένα που ίσχυαν πριν από τρία χρόνια, το ποσοστό αυτό είναι τρομακτικό. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι τα μεγέθη είναι διαφορετικά για την Κύπρο. Για ένα μικρό νησί, ένας στους δέκα να είναι άνεργος είναι τρομερό ποσοστό. Πόσω μάλλον όταν το μέλλον δεν προδιαγράφεται με τους καλύτερους οιωνούς. Η ανεργία είναι μια συνέπεια αυτής της κρίσης με πολλές προεκτάσεις. Γι’ αυτό απαιτείται να υπάρξει η ανάλογη προσοχή και στόχευση για συγκράτησή της σε πρώτη φάση και εν συνεχεία για μείωσή της. Απαιτούνται άμεσα μέτρα, αλλά και ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός με στοχευμένα μέτρα. Παραδοσιακά επαγγέλματα έχουν κορεστεί, το Δημόσιο δεν μπορεί να απορροφήσει στο άμεσο τουλάχιστον μέλλον άλλο προσωπικό, συνεπώς πρέπει να υπάρξει στροφή σε άλλους επαγγελματικούς τομείς. Αυτό πρέπει να ξεκινήσει από την εκπαίδευση και να δοθούν και τα ανάλογα κίνητρα. Διότι χρειάζεται και αλλαγή νοοτροπίας. Τίποτε δεν πρέπει να αφήνεται στην τύχη…
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 03/09/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire