Ελλάδα - Το μοντέλο διακυβέρνησης πάσχει γιατί το κέντρο βάρους της λειτουργείας της τοποθετήθηκε στις συσκέψεις πολιτικών αρχηγών!

Του Γιώργου Λακόπουλου

 

Οι εσωτερικές τριβές στην κυβέρνηση υπακούουν απλώς στον νόμο του Μέρφι: ό,τι είναι να πάει στραβά, θα πάει. Και πάει στραβά γιατί, αντί το κέντρο βάρους της λειτουργίας της να βρίσκεται στο Υπουργικό Συμβούλιο, τοποθετήθηκε στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών. Δηλαδή το μοντέλο διακυβέρνησης πάσχει εξαρχής.

Το αποτέλεσμα - ορατό διά γυμνού οφθαλμού άλλωστε - επικυρώθηκε ξανά χθες με την ατελέσφορη σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου. Τα κόμματα αποδυναμώνουν την κυβέρνηση Σαμαρά, την οποία, κατά τα λοιπά, στηρίζουν. Και ξανασυζητούν μια πολιτική την οποία, κατά τα λοιπά, έχουν προσυμφωνήσει.

Π.χ., από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ προβάλλονται ενστάσεις στην εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας που προσυπέγραψε. Η κυβέρνηση συγκροτήθηκε για να πάρει μέτρα, τα οποία δεν θα μπορούσαν να είναι «φιλολαϊκά», τουλάχιστον έτσι όπως τα εννοεί το κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Ο οποίος πάντως ορθώς δεν επιδιώκει προσωπικές επαφές με την τρόικα. Φτάνει ένας πρωθυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δείχνει να στενεύεται στο κοστούμι του σημερινού ΠΑΣΟΚ και ψάχνει κάτι πιο ευρύχωρο. Επιδιώκει να τον ενημερώνει ο υπουργός Οικονομικών, με ένα συγκεκριμένο τελετουργικό, για την υλοποίηση όσων ο ίδιος συμφώνησε τον περασμένο Φεβρουάριο με την τρόικα.

Αλλά ο Στουρνάρας είναι υπουργός του Σαμαρά, όχι του Βενιζέλου. Από αυτόν παίρνει οδηγίες και αυτόν οφείλει να ενημερώνει - εκτός αν ο Πρωθυπουργός τού υποδείξει κάτι άλλο.

Ολοι αντιλαμβάνονται ότι τα κόμματα προσπαθούν να καλύψουν τις πλάτες τους για μέτρα τα οποία θα προκύψουν ούτως ή άλλως. Κατανοητό εν μέρει. Αλλά με δηλώσεις και σπόντες εναντίον της κυβέρνησης από τα κόμματα που ασπάζονται την πολιτική της, η συγκυβέρνηση θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη - μαζί και η χώρα.

Πέρα από πληγωμένους ναρκισσισμούς και αριστερές αμηχανίες, η κυβέρνηση πρέπει να λειτουργήσει ως κανονική κυβέρνηση, με Πρωθυπουργό και κοινοβουλευτική στήριξη. Δηλαδή, οι συζητήσεις και οι αποφάσεις να μεταφερθούν στο Υπουργικό Συμβούλιο - στο πλαίσιο που συναποφασίστηκε από τα κόμματα - και να κρίνονται στη Βουλή. Εκεί ο καθένας ας αποφασίσει σε ποια πλευρά ανήκει.

Με το σημερινό σύστημα η κυβέρνηση θα χάνεται σε περιστροφές γύρω από τον εαυτό της και θα χάνει χρόνο. Ο ατέρμων κύκλος συζητήσεων, έξω από τη θεσμική λειτουργία της, κοστίζει σε κύρος και αποτελεσματικότητα. Κάτι σαν αυτό που έλεγε ο Τρότσκι για την Οκτωβριανή Επανάσταση: «Αν είχαμε περισσότερο καιρό για συζητήσεις, θα κάναμε περισσότερα λάθη».

Πηγή: Τα Νέα

Δημοσιεύτηκε στις 21/09/2012