Κύπρος - Θίασος θορυβοποιών

Του Κώστα Βενιζέλου

 
Με τον ίδιο τρόπο που για χρόνια χειρίζονται το Κυπριακό, έτσι και την οικονομία. Μια Βαβυλωνία από δηλώσεις, φωνές, που παραπέμπουν στους θορυβοποιούς του μικρού χωριού. Δεν αγγίζουν το πρόβλημα, αποφεύγουν να δώσουν λύσεις, κρατούν με νύχια και με δόντια ένα σάπιο σύστημα. Ένα σύστημα που εξυπηρέτησε και θα εξυπηρετεί όλους που αποτελούν το θίασο των θορυβοποιών.
Στο Κυπριακό για χρόνια υπήρξε ένας έντονος ανταγωνισμός για το ποιος θα πει πιο βαρύγδουπη κουβέντα, τα πιο μεγάλα λόγια. Στην προκειμένη περίπτωση, τα λόγια δεν φορολογούνται, δεν έχει κόστος προσωπικό ή κομματικό κανένας. Κόστος έχει η χώρα, που παραμένει μοιρασμένη και αντί να ανατραπεί η κατοχή, να απελευθερωθεί, επιδεινώνεται η κατάσταση.

Στην οικονομία δεν αρκούν τα λόγια, χρειάζεται και χρήμα. Και όταν ακόμη και οι παλιοί σύντροφοι αποφεύγουν να απαντήσουν (μέσω του ΔΝΤ θα δώσουν τα χρήματα οι Ρώσοι για να διασφαλίσουν την αποπληρωμή), τότε γίνεται αντιληπτό (;) πόσο δύσκολα είναι τα δεδομένα.
Δεν είναι ασφαλώς μόνο το αεροπλανούι που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, ούτε μόνο η κακή διαχείριση, τα βολέματα και τα άλλα οφέλη της εξουσίας. Απλά ήταν το κερασάκι στην τούρτα, το οποίο θα μπορούσε να το αποφεύγανε. Αλλά και αυτοί μέρος του συστήματος ήταν και είναι και ως εκ τούτου κινούνται στην πεπατημένη. Το μόνο που, το πάρτι θα κλείσει με αυτούς. Θέτοντας τη χώρα σε σοβαρό κίνδυνο, που δεν θα περιοριστεί στο οικονομικό πεδίο.
Μας έχουν φέρει στο παρά πέντε πριν από τον γκρεμό και αντί να αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών, αναλώνονται σε αλληλοκαρφώματα. Αρνούνται να συνεννοηθούν, γιατί κάτι τέτοιο θα τους… κοστίσει πολιτικά, προεκλογικά. Ως εκ τούτου συνεχίζουν στο ίδιο πλάνο: Όποιος φωνάξει παραπάνω, όποιος κερδίσει στο διαγωνισμό της ατάκας, θα πάρει και τα εύσημα. Η επιβίωση του τόπου -φευ- εξαρτάται από αυτούς.
Κι αυτό, είναι και ευθύνη όλων μας. Καθώς έχουμε επιτρέψει διαχρονικά να βρίσκονται σε πρωταγωνιστικούς ρόλους αυτοί που μόνο ως κομπάρσοι μπορούν να παίξουν. Επιτρέψαμε και επιτρέπουμε να διαχειρίζονται σοβαρά ζητήματα, το μέλλον μας, οι μετριότητες, οι ανεπάγγελτοι, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το χρήσιμο, το επωφελές από το ζημιογόνο, το καταστροφικό. Ξεχωρίζουν, όμως, με ευκολία τι εξυπηρετεί καλύτερα τους δικούς τους σχεδιασμούς (πολιτικούς και οικονομικούς).
Δεν συνιστούν όλα αυτά, σε καμία περίπτωση, μια ισοπεδωτική προσέγγιση. Γιατί μας πρόλαβαν ήδη και τα ισοπέδωσαν.
Σημ: Τα κομπλιμέντα και οι φιλοφρονήσεις είναι καλές, φτάνει ο αποδέκτης να τις δέχεται. Σε αυτό το επίπεδο -της κ. Λακάρντ για παράδειγμα- πριν ο αρχηγός του κράτους της πει ότι είναι… όμορφη, θα έπρεπε κάποιος από τους παρατρεχάμενους να διερευνούσε την πιθανή αντίδρασή της. Έτσι προετοιμάζονται οι σοβαρές συναντήσεις, εξετάζονται όλες οι πτυχές, ακόμη και οι προσωπικές. Η αμήχανη αντίδραση της διευθύντριας του ΔΝΤ τα λέγει όλα.


Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 15/09/2012