Κύπρος - Σούπερμαν; Ή αδιάντροποι θεομπαίκτες;

Πέντε χρόνια τα κόμματα αρνούνται να βρουν κοινή πολιτική και μέσα σε τρεις ώρες καταλήγουν σε κυβερνητικά προγράμματα!

 

 

Κωστάκης Αντωνίου

Eίναι εκπληκτικό το πώς επιτυγχάνουν πολιτικοί ηγέτες και πολιτικά κόμματα, μέσα από δυο-τρεις συναντήσεις και σε χρόνο ρεκόρ να επιτυγχάνουν συγκλίσεις και ταυτίσεις, όταν στη διάρκεια ολόκληρων χρόνων συγκρούοντο και διαφωνούσαν σε όλα σχεδόν τα θέματα.
Είναι εκπληκτικό το πώς μεταξύ της πρώτης και δεύτερης Κυριακής πολιτικοί που βρίσκονταν σε συνεχή αντιπαράθεση ολόκληρη πενταετία, καταλήγουν σε μίνιμουμ και μάξιμουμ προγράμματα συνεργασίας.


Δεν είναι τούτο αρκετό να πείσει τους λογικούς πολίτες ότι περί προσκαίρων και επιφανειακών «συγκλίσεων» πρόκειται, που σκοπό έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και να χρυσώσουν το χάπι στους προβληματισμένους ψηφοφόρους για την ετερόκλιτη συμμαχία που εξυφάνθηκε;
Δεν είναι αρκετό τούτο για να πείσει τους πολίτες ότι αυτή η εν ριπή οφθαλμού σύγκλιση ετερόκλιτων κομμάτων αποτελεί ένα αναξιόπιστο χαρτί που ουδέποτε θα τηρηθεί, αλλά θα χρησιμοποιηθεί για την άγραν αξιωμάτων και το βόλεμα ευνοουμένων της κάθε ηγεσίας;
Εδώ και πέντε χρόνια, οι πολιτικοί ηγέτες και τα κόμματα δαπανώνται σε συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις, και αρνούνται την παραμικρή συνεννόηση και θυσία των θέσεών τους. Και ξαφνικά μέσα σε λιγότερο από τρεις ώρες, καταλήγουν σε κοινά προγράμματα και συγκλίσεις εφόλης της ύλης!
Έχουμε ηγέτες-σούπερμαν; Ή αδιάντροπους θεομπαίκτες της νοημοσύνης του κόσμου;
Αφού τόσο πολύ ενδιαφέρονται για ενότητα, συνεργασία, εξεύρεση κοινών θέσεων, γιατί δεν επιχείρησαν να καταλήξουν σε κοινές συγκλίσεις, πέντε χρόνια και τα καταφέρνουν σε λίγες ώρες;
Πώς ξαφνικά, και εν ριπή οφθαλμού, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να συνεργαστούν για να σώσουν ό,τι περισώζεται, όταν είχαν όλο τον χρόνο να το πράξουν προηγουμένως και να μη φθάσει η χώρα και το εθνικό θέμα μπροστά στον γκρεμό και δεν το έπραξαν;
Γιατί καταφέρνουν να βρίσκουν κοινές συγκλίσεις, πάντοτε πριν από τις προεδρικές εκλογές, και δεν μπορούν στη διάρκεια της μη εκλογικής περιόδου;
Αυτές οι συμμαχίες που συνομολογούνται πάντα σε προεκλογικές περιόδους είναι ψεύτικες, παραπλανητικές, προσβλητικές για τη νοημοσύνη του κόσμου και εν τέλει θα αποδειχθούν καταστροφικές για το εθνικό θέμα και το μέλλον του τόπου. Δεν καθοδηγούνται από αγνά ελατήρια εξυπηρέτησης του τόπου, αλλά μονάχα από κατάληψη της εξουσίας, διαμοιρασμό αξιωμάτων και λαφυραγώγηση.
Οι πολίτες έχουν βιώσει ως τώρα πολλές τέτοιας μορφής λυκο-συμμαχίες. Και γνωρίζουν το αποτέλεσμα όλων. Κατέρρευσαν όλες λίγο προτού εκπνεύσει η θητεία των ετερόκλιτων συγκυβερνήσεων, αφού επέφεραν μεγάλη ζημιά στο εθνικό θέμα και στον τόπο.
Να θυμηθούμε τη συμμαχία του Μίνιμουμ Προγράμματος; Εκείνη του Γλ. Κληρίδη-ΔΗΚΟ του 1993; Την επόμενη του Τάσσου Παπαδόπουλου-ΑΚΕΛ; Ή την τελευταία του Δημήτρη Χριστόφια-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ;
Είναι σημαδιακό το πώς σε όλες σχεδόν τις ετερόκλιτες συμμαχίες πρωταγωνιστής είναι το ΔΗΚΟ. Είτε παραχωρώντας τα πάντα για να αναλάβει την προεδρία, είτε θυσιάζοντας αρχές για να αποτελεί θλιβερό συνεταίρο. Δεν μπορεί να επιβιώσει μακράν της εξουσίας αυτό το κόμμα. Και το θλιβερότερο όλων, είναι ότι μπορεί να συνεργάζεται χωρίς καμία δυσκολία και με τους δύο πόλους με τις εντελώς αντίθετες ιδεολογικές και οικονομικο-κοινωνικές φιλοσοφίες. Δεν έχει κανένα πρόβλημα το ΔΗΚΟ να προσδένεται και στο άρμα του ΑΚΕΛ και στο άρμα του ΔΗΣΥ, χωρίς να δίνει λόγο στους ψηφοφόρους του και στον λαό, πώς μπορεί να συμβιβάζεται και με τους δύο.
Τώρα, αφού δοκίμασε τα αγαθά της εξουσίας, στηρίζοντας την αριστερή πολιτική του Δημήτρη Χριστόφια, ετοιμάζεται να δοκιμάσει την τύχη του στηρίζοντας την αντίθετη ιδεολογικά και κοινωνικά πολιτική του Νίκου Αναστασιάδη. Γιατί έξω από την εξουσία είναι ψάρι έξω από το νερό...


Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 02/09/2012