ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

samedi 15 septembre 2012

Ο χρυσός παραολυμπιονίκης Γρηγόρης Πολυχρονίδης: «Είναι ντροπή να αναγκάζεσαι να δηλώνεις ότι είσαι ανάπηρος, ότι δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνος σου, ότι χρειάζεσαι κάποιον να σου δίνει νερό, τροφή, να σε βάζει για ύπνο»


 
Από το «πολύ» στο «καθόλου» 
 
 

Tης Μαρίας Κατσουνάκη
«Δεν είναι αγώνας για την πρωτιά σε μια αθλητική διοργάνωση, είναι αγώνας για το μετάλλιο στην επιβίωση». Ο χρυσός παραολυμπιονίκης Γρηγόρης Πολυχρονίδης ήταν ανάμεσα στους διαμαρτυρόμενους έξω από το υπουργείο Οικονομικών. Την περασμένη Πέμπτη, μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών και της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών συγκεντρώθηκαν στην οδό Νίκης για να διαμαρτυρηθούν για τις περικοπές στα προνοιακά επιδόματα και στις συντάξεις.
Ανθρωποι σε αναπηρικά αμαξίδια κρατώντας πανό με συνθήματα («φαντάσου και ανάπηρος και φτωχός») έκαναν την ύστατη (και μόνη) προσπάθεια. Για να ενημερώσουν, να ευαισθητοποιήσουν, να μεταπείσουν; Οι εικόνες, πλέον, όλο και λιγότερο κινητοποιούν. «Είναι ντροπή να αναγκάζεσαι να δηλώνεις ότι είσαι ανάπηρος, ότι δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνος σου, ότι χρειάζεσαι κάποιον να σου δίνει νερό, τροφή, να σε βάζει για ύπνο», είπε ο Γρ. Πολυχρονίδης σε συνέντευξή του πριν από λίγες ημέρες.
Την Πέμπτη, το Σικιαρίδειο Ιδρυμα, ύστερα από 73 χρόνια, ανακοίνωσε ότι αδυνατεί να συνεχίσει να εκπαιδεύει 200 μαθητές με νοητική υστέρηση επειδή το κράτος δεν μπορεί να καταβάλει την οφειλόμενη κρατική επιχορήγηση.
Ευπαθείς ομάδες πληθυσμού διεκδικούν το αυτονόητο από ένα κράτος που εξέπεσε απότομα από το «πολύ» στο «καθόλου». Από τις αναπηρικές συντάξεις και επιδόματα «μαϊμούδες» που μοίραζε απλόχερα η διαπλοκή, στη σαρωτική μείωση των χρημάτων σε όλους. Και σε εκείνους που δικαιούνται δηλαδή, ως οι λιγότερο προνομιούχοι της κοινωνίας.
Η απουσία μέριμνας δεν δικαιολογείται και δεν ερμηνεύεται από την κρίση. Αντανακλά κοινωνικές αξίες και πολιτικές επιλογές. Φέρνει στην επιφάνεια αλήθειες. Η ελληνική πολιτεία, όσο δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα, μοίραζε χρήματα, χωρίς να στηρίζει, στον ίδιο βαθμό, κοινωνικά προγράμματα τα οποία θα αποτελούσαν στους δύσκολους καιρούς μια σταθερή υποδομή. Από την άλλη, ο συσσωρευμένος πλούτος (πολύς, πάρα πολύς, όπως αποδεικνύεται καθημερινά), στα χέρια αρκετών και όχι ολίγων και εκλεκτών, δεν συνδέεται με τις έννοιες της προσφοράς και της αλληλεγγύης.
Αν εξαιρέσει κανείς μεγάλα ιδρύματα με δημοσιοποιημένο έργο, τα επιμέρους ατομικά πλούτη παραμένουν σε ελβετικά, ή άλλης κατασκευής, σεντούκια.
Το κράτος πρόνοιας υποχωρεί, αποτυγχάνοντας να κάνει συντεταγμένα βήματα υποχώρησης. Μπουρδουκλώνεται, σκοντάφτοντας και παρασύροντας δίκαιους και άδικους. Και το χειρότερο; Ο κυρίαρχος φόβος ότι η κρίση θα έχει, μοιραία, θύματα γίνεται, όλο και περισσότερο, απλή διαπίστωση.


Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 15/09/2012

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire